Pogonowska, Anna

Córka łódzkiego farmaceuty, jednego z polskich prekursorów homeopatii, do 1939 r. uczyła się w gimnazjum w Łodzi. Większość wojny spędziła na wsi w Tarnowskiej Woli, gdzie pracowała jako robotnica leśna i rozwijała swoje zainteresowania literackie. W 1945 r. wróciła do Łodzi, gdzie zdała maturę, następnie zaś wyjechała do Krakowa, gdzie podjęła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po roku wróciła do Łodzi, gdzie w 1950 r. skończyła studia i związała się z łódzkim środowiskiem literackim jako poetka. Choć jej pierwsze utwory publikowane były jeszcze przed II wojną światową w czasopismach młodzieżowych, za jej oficjalny debiut poetycki uznaje się publikację tomiku Węzły w 1946 r. Od 1963 r. mieszkała w Warszawie, czasowo zaś w Maroku, gdzie w latach 70. pracował jej mąż.