Grabowska, Maria

Psycholożka, diarystka. Córka Józefa Witolda i Joanny z Wróblewskich, siostra Jerzego Waldorffa. Autorka artykułów na temat misji (publikowanych m.in. w „Przewodniku Katolickim” i „W Drodze”), a także czterech powieści, nigdy niewydanych (pierwszą, przygotowywaną do druku w Wydawnictwie św. Wojciecha, zablokowała w 1946 r. cenzura, trzy kolejne pisane były już do szuflady). Założycielka poznańskiego oddziału stowarzyszenia Anonimowych Alkoholików. W 1931 r. zdała maturę w Gimnazjum im. Generałowej Zamoyskiej, następnie studiowała filozofię na Uniwersytecie Poznańskim; studia musiała przerwać z powodu wybuchu wojny. Po wojnie pracowniczka Centralnego Zarządu PNZ, a od 1949 r. Państwowego Banku Rolnego. W kolejnych latach pracowała chałupniczo jako tkaczka. Od 1959 do 1971 r. zatrudniona jako psycholog w Poradni Przeciwalkoholowej Poznań–Stare Miasto, a od 1971 do przejścia na emeryturę w 1981 r. – w Poradni Zdrowia Pyschicznego Poznań-Grunwald. Od 1976 r. zaangażowana w działalność Klubu Inteligencji Katolickiej.