Dobrzyńska-Rybicka, Ludwika

Polska filozofka i socjolożka, wieloletnia dyrektorka Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, profesor UAM w Poznaniu. Kształciła się m.in. we Lwowie, Poznaniu oraz Zurychu, gdzie w 1909 r. obroniła doktorat na temat etyki Thomasa Browna. Od 1919 r. zatrudniona na Uniwersytecie Poznańskim, początkowo jako doktor, od 1920 r. jako doktor habilitowana (habilitacja uzyskana w tym samym roku na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy pt. System etyczny Hugona Kołłątaja na podstawie źródeł rękopiśmiennych). Autorka szeregu publikacji naukowych z zakresu filozofii, socjologii, nauki obywatelskiej, psychologii, bibliografii, a także licznych prac popularyzatorskich. 12 maja 1931 r. uhonorowana przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego godnością profesora tytularnego Uniwersytetu Poznańskiego. Obok pracy na Uniwersytecie Poznańskim i w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, wykładała także na Uniwersytecie Ludowym. W 1937 r. uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W czasie II wojny światowej zaangażowana w tajne nauczanie filozofii i psychologii w Poznaniu. W latach 1945–1948 r. zatrudniona ponownie na Uniwersytecie Poznańskim.