Notatki z rekolekcji

Niewielki zeszyt o sygnaturze 1295/IV stanowi zapis najważniejszych informacji zasłyszanych przez Ludwikę Dobrzyńską-Rybicką w trakcie rekolekcji bożonarodzeniowych w 1925 r. Jak stwierdza sama autorka, notatkom tym daleko do przekazania całości przesłania księdza rekolekcjonisty: „notatki moje nie są nawet skróty. Starałam się w nich podać tylko te wybrane zdania, które Ojcu naszemu służyły za temat do rozwijania przemówień. Każde z nich trwało godzinę czasu” (k. 25r). Pomimo tego, że wszystkie wypowiedzi podane zostały w pierwszej osobie liczby pojedynczej i posiadają bezpośrednie zwroty do słuchających nauk kobiet, dosłownymi cytatami są tylko te zaczerpnięte z Pisma Świętego. Pozostałe spisywane były przez autorkę z pamięci, zapewne każdego dnia po powrocie do domu. Najważniejsze tematy poruszane w tym zeszycie to problem laicyzowania się współczesnych społeczeństw, wzrost zachowań pogańskich, kwestia moralności, walka z namiętnościami, (nie)możliwość zbawienia poza Kościołem oraz szukanie oparcia w Bogu. Poza standardowymi naukami moralnymi w zapiskach znaleźć można jedno odniesienie do buddyzmu: „Boję się tego, że za mało wierzymy tak w Boga, jak i we własne siły. Wodza mamy tylko tego jednego… Nie kazał nam jak Budda żyć w uśpieniu – żądał […] pracy dla nieba, dla siebie, dla ludzi” (k. 19r). W całym zeszycie znajduje się jedno tylko osobiste wtrącenie Ludwiki: niezgoda z wypowiedzią księdza rekolekcjonisty, którą autorka uznaje najwyraźniej za zbyt słabą. Gdy jako pierwszą przyczynę rozpadu współczesnej rodziny i małżeństw podaje on „brak życiowego przygotowania, brak uświadomienia godności kobiecej” (k.1v), Ludwika komentuje to jako: „Błąd – zatracenie godności kobiecej” (k. 1v).