Pisarka, poeta i publicystka. Urodziła się w Borowie, w gminie Chodel. Szkołę Podstawową ukończyła w Chodlu, a w 1939 r. rozpoczęła naukę w Państwowym Gimnazjum „Unia” w Lublinie. W czasie II wojny światowej kontynuowała edukację, uczęszczając do Szkoły Handlowej im. Vetterów oraz na tajne komplety, organizowane przez zakon sióstr urszulanek. W 1946 r. ukończyła Liceum Handlowe im. Vetterów w Lublinie. Przez rok studiowała na Akademii Handlowej w Poznaniu, jednak po śmierci ojca w 1947 r. przeniosła się do Lublina. Rozpoczęła studia na Katolickim Uniwersyteckie Lubelskim, na kierunku: filologia polska. Od 1949 r. kontynuowała studia na Uniwersyteckie Jagiellońskim, które ukończyła w 1952 r.
Pierwsze utwory Wełna publikowała w szkolnym czasopiśmie „Współpraca”. Po studiach rozpoczęła współpracę ze „Sztandarem Ludu” i „Trybuną Ludu”. Publikowała wiersze, artykuły i reportaże. W 1957 r. wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1960-1972 pełniła funkcję korespondentki terenowej i przedstawicielki wojewódzkiej w redakcji „Trybuny Ludu”. Jednocześnie w czasopiśmie tym wydawała felietiony i artykułu. Była również członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskiej, Lubelskiego Klubu Literackiego i Związku Literatów Polskich. W 1964 r. za swoją twórczość dziennikarską otrzymała nagrodę Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a w 1984 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wydała 13 tomów poezji (m.in. „Serce kontynentu”, „Obrazy ziemi”, „Tropem wilgi”, „Uśmiech Ojczyzny”) powieści (m.in. „Żebro Adama”, „Ponad życie”), opowiadania i reportaże. Była związana również z licznymi czasopismami, m.in.: „Tygodnikiem Kulturalnym”, „Twórczością”, „Kulturą”, „Gazetą Wyborczą”, „Wiadomościami Kulturalnymi”. Wydała również antologię dzieł Jana Lechonia, interesowała się malarstwem i fotografią.
Matylda Wełna wyszła za mąż za Bolesława Drabika-Klonowieckiego. Był on dowódcą oddziałów partyzanckich i działaczem komunistycznym. Po wojnie był komendantem Milicji Obywatelskiej w Siedlcach. Potem pracował jako tłumacz floty handlowej w Gdyni, gdzie zmarł w 1971 r.
