Pisarka, poetka i publicystka. Urodziła się w Borowie, w gminie Chodel. Szkołę powszechną ukończyła w Chodlu, w 1939 r. rozpoczęła naukę w Państwowym Gimnazjum „Unia” w Lublinie. W czasie II wojny światowej kontynuowała edukację, uczęszczając do Szkoły Handlowej im. Vetterów oraz na tajne komplety, organizowane przez zakon sióstr urszulanek. W 1946 r. ukończyła Liceum Handlowe im. Vetterów w Lublinie. Przez rok studiowała na Akademii Handlowej w Poznaniu. Po śmierci ojca w 1947 r. przeniosła się do Lublina. Rozpoczęła studia na Katolickim Uniwersyteckie Lubelskim, na kierunku: filologia polska. Od 1949 r. kontynuowała studia na Uniwersyteckie Jagiellońskim, które ukończyła w 1952 r.
Pierwsze utwory Matylda Wełna zamieszczała w szkolnym czasopiśmie „Współpraca”. Po studiach pisała na łamach „Sztandaru Ludu” i „Trybuny Ludu”. Publikowała wiersze, artykuły i reportaże. W 1957 r. wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1960–1972 pełniła funkcję korespondentki terenowej i przedstawicielki wojewódzkiej w redakcji „Trybuny Ludu”. Jednocześnie w czasopiśmie tym zamieszczała felietony i artykuły. Była również członkinią Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, Lubelskiego Klubu Literackiego i Związku Literatów Polskich. W 1964 r. za swoją twórczość dziennikarską otrzymała nagrodę Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a w 1984 r. została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2000 r. uhonorowano ją Nagrodą im. Witolda Hulewicza.
Wydała szesnaście tomów poezji (m.in. Serce kontynentu, Obrazy ziemi, Tropem wilgi, Uśmiech Ojczyzny) powieści (m.in. Żebro Adama, Ponad życie), opowiadania i reportaże. Była związana z licznymi czasopismami, m.in.: „Tygodnikiem Kulturalnym”, „Twórczością”, „Kulturą”, „Gazetą Wyborczą”, „Wiadomościami Kulturalnymi”. Wydała również antologię dzieł Jana Lechonia. Interesowała się malarstwem i fotografią.
Matylda Wełna wyszła za mąż za Bolesława Drabika-Klonowieckiego, dowódcę oddziałów partyzanckich i działacza komunistycznego. Po wojnie był komendantem Milicji Obywatelskiej w Siedlcach. Potem pracował jako tłumacz floty handlowej w Gdyni, gdzie zmarł w 1971 r.
