Nadzinowa, Wanda

Tłumaczka, diarystka, filolożka. Urodziła się w Bielsku Podlaskim, wraz z matką Polą Gojawiczyńską mieszkała w Warszawie przy ul. Brzozowej 6. Przed wojną ukończyła Gimnazjum im. Królowej Jadwigi. W 1945 r. wyszła za mąż za Stanisława Nadzina, pułkownika Wojska Polskiego, który w tym czasie był dyrektorem programowym Polskiego Radia. Po wojnie ukończyła filologię angielską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej. W późniejszym czasie była asystentką reżysera w Ośrodku Doświadczalnym Telewizji Polskiej. Współpracowała także z teatrami w Częstochowie i Słupsku jako kierownik literacki. Była tłumaczką dzieł m.in. Karola Dickensa i Storm Jameson (Po drugiej stronie, Warszawa 1948). Opracowała i wydała dwa zbiory opowiadań Poli Gojawiczyńskiej (Z serca do serca, Warszawa 1971, i Szybko zapomniane, Warszawa 1974). W 1975 r. udała się z synem na emigrację.