Dwie kartki pocztowe do Żanny Kormanowej. Pierwsza kartka pocztowa, z 14 marca 1982 r., zawierała nadruk: 45 rocznica Deklaracji Praw Młodego Pokolenia Polski oraz nadrukowane znaczki Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, oraz Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej „Wici”, przysłana z Warszawy. Kowalska wysłała ją Kormanowej, by upamiętnić ich wspólną przeszłość. Celowo włożyła ją do koperty, by stempel pocztowy nie zakrył nadruku.

List Żanny Kormanowej do nieznanej adresatki. Autorka jest zakłopotana, ponieważ nie umie jej precyzyjnie odpowiedzieć. Nie przypomina sobie prac ariańskich, które mogłyby być uznane jako technologia pracy umysłowej. Wie jedynie o traktatach łacińskich z okresu Akademii w Rakowie, dotyczących metodyki nauczania i uczenia się. Czytała je w latach 20-tych w Bibliotece Krasińskich, wiążą jej się z nazwiskiem Szomena. O ile sobie dobrze przypomina, to pisma o podobnej treści, chyba Wiszowatego, przeglądała w wielotomowej „Bibliotece Fratr. Polon.” [skrót autorki], wydanej w Amsterdamie.

Kartka do Żanny Kormanowej, w której Kancewicz pisze, że spotkała Mielnie tow. Izoldę Kowalską-Kiryluk, która przebywa tam także na wczasach i prosiła ją pozdrowić.

Kolekcja listów i kartek do Żanny Kormanowej pisanych z Tokio, gdzie autorka wraz z mężem przebywają  na placówce. Listy zawierają niezwykle ciekawe obserwacje z dalekiego kraju. Autorka pisze o sprawach, które ją szczególnie poruszają, zarówno z życia codziennego, jak i publicznego, a także o tamtejszych zwyczajach i zachowaniach ludzi.

Korespondencja Krystyny Kiryluk z Żanną Kormanową. Początkowo listy są tytułowane bardziej oficjalnie, z czasem korespondencja jest coraz bardziej osobista, a autorka zwraca się do Kormanowej po imieniu. Listy pisane są głównie z okazji Nowego Roku - w różnych latach, w większości z Pekinu. Życzenia pisane są na ozdobnych kartkach wydrukowanych przez Ambasadę Polską w Pekinie dla Izoldy Kowalskiej-Kiryluk i czasem widnieje na nich również jej podpis. Natomiast życzenia z 1960 r. pisane są z Warszawy na okolicznościowej kartce Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Korespondencja z Żanną Kormanową dotycząca spraw prywatnych. Autorka była córką Janiny Kruk. W listach opisywała swoje życie w Nowym Jorku.

10.08.1949 r. / Szklarska Poręba  - List do Żanny Kormanowej, napisany przez Kingę Szymborską i Janinę  Schoenbreuner. Dziewczyny są na kursie w Szklarskiej Porębie i oczekują przyjazdu Kormanowej. Mają różne wątpliwości, które chciałyby z nią omówić, licząc na pomoc. W liście podają możliwe połączenie kolejowe i deklarują, że będą czekać na nią na dworcu w Średniej Szklarskiej. W post scriptum podają adres do prof. Gąsiorowskiej.

Zbiór kartek z życzeniami noworocznymi oraz kartka z pozdrowieniami z podróży do Afryki. Kartka z Nigerii została napisana w trakcie podróży statkiem. Kalicka wymieniła kolejno porty, do których zawijali.

Zbiór zawiera kilkanaście listów, dotyczących głównie spraw prywatnych. Autorka wyjechała z mężem i małą córeczką do Australii tuż po wojnie. Początkowo było im bardzo ciężko, myśleli nawet o powrocie do Polski, ale ostatecznie przezwyciężyli trudności i życie ułożyło się po ich myśli. Z mężem doczekali się dwóch dobrze wychowanych i zdolnych córek. Autorka była szczególnie dumna z córki, która założyła rodzinę. Zięć Blanki wykładał statystykę na uniwersytecie, córka również ukończyła studia matematyczne, pracowała przy komputerach.

Ruth Kamińska wysłała list do Żanny Kormanowej. Napisała, że bardzo się ucieszyła z listu od niej, przede wszystkim ze względu na jego treść, ale też dlatego, że będzie mogła nawiązać z nią kontakt. Numer telefonu, który od niej dostała, okazał się mylny. Prosiła zatem Kormanową, żeby po otrzymaniu tego listu do niej zadzwoniła (podała numer), bo bardzo chciała się z nią zobaczyć. Na liście znalazła się adnotacja Kormanowej, że telefonowała do autorki Ruth.