List Marii Mierzejewskiej do Michała Wojewódzkiego, autora książki p.t. „W tajnych drukarniach Warszawy 1939-1944 r.”, w czasie okupacji kierownika jednej z drukarń Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych.
Maria Mierzejewska sporządziła notatkę z komentarzami na temat ludzi i zdarzeń związanych z Tajnymi Wojskowymi Zakładami Wydawniczymi. Znalazły się tu m.in. opisy zdjęć z okresu powstania warszawskiego (m.in. pluton Oddziału Osłonowego WZW, wnętrze warsztatu rusznikarskiego przy ul. Boduena 2). Są też wzmianki o uzbrojeniu Oddziału Osłonowego, a także o uzbrajaniu samych drukarzy.
Autorka skrótowo opisuje swój udział w Powstaniu Warszawskim, podczas którego pełniła funkcję komendantki drużyny sanitarnej bojowej. Drużyna składała się z 26 dziewcząt (6 patroli). Brała udział w następujących akcjach:
Jadwiga Stopczyk opisała swoją działalność w Tajnych Wojskowych Zakładach Wydawniczych, w których pracowała jako łączniczka od początku stycznia 1941 r. do końca powstania warszawskiego, tj. do 4 października 1944 r. Nie składała przysięgi i nie używała pseudonimu. Podlegała bezpośrednio sekretarce TWZW, Marii Mierzejewskiej, pseud. „Janka”. Była przydzielona do dyspozycji głównego elektryka, inżyniera Bronisława Pstrągowskiego, pseud. „Sebastian”, a podczas powstania warszawskiego do dowództwa Wojskowych Zakładów Wydawniczych.
Dwa listy do Marii Rutkowskiej-Mierzejewskiej.
Zbiór kilku listów do Marii Rutkowskiej-Mierzejewskiej w sprawie męża autorki, Wacława Perzyny, ps. „Olek”, „Aleksander”, który w czasie okupacji hitlerowskiej był drukarzem w Tajnych Wojskowych Zakładach Wydawniczych (TWZW) w Warszawie.
Jest to brudnopis listu do żony „Olka” Wacława Perzyny, pisany po jego śmierci w 1978 r. „Olek” pracował w czasie okupacji w Tajnych Wojskowych Zakładach Wydawniczych, jako maszynista w drukarni.
Mierzejewska pisze, że bardzo ich wszystkich, dawnych kolegów „Olka”, zasmuciła wiadomość o jego śmierci. Szczególnie przeżył to „Michał”, jej brat. Pisała kiedyś do nich dwukrotnie, ale nie otrzymała żadnej odpowiedzi, więc myślała, że nie życzą sobie kontaktu z nimi.
Autorka relacjonuje swoją działalność konspiracyjną w Tajnych Wojskowych Zakładach Wydawniczych, w których pracowała jako łączniczka, pod bezpośrednią komendą Jerzego Rutkowskiego ps. „Michał”.
Jest to relacja o działalności „Józefa” (Aleksandra Wąsowskiego), odpowiedzialnego za dostawy papieru i magazyny Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych.
Autorka opisuje okoliczności, jak dwaj bracia Mierzejewscy Czesław, ps. „Marek”, oraz Jerzy, ps. „Jacek” [mąż autorki], przystąpili do konspiracji.