Autorka spisała swoje wspomnienia w 1985 roku w języku angielskim. Tekst otwierają informacje dotyczące oblężenia Warszawy, w tym reakcje ludzi, przewidywania i nastroje panujące wśród warszawiaków. Irena sporo miejsca poświęciła opisowi śmierci jej pierwszego męża, który zmarł w szpitalu jesienią 1939 roku, w wyniku ran odniesionych w kampanii wrześniowej. W dalszej części wspomnień pojawiają się opisy dotyczące wprowadzana antyżydowskich praw i organizacji warszawskiego getta.

Zapiski stworzone z myślą o przekazaniu ich dziecku Autorki. Cypora Jabłoń-Zonszajn rozpoczyna swoją narrację od likwidacji getta w Siedlcach (po tej akcji postanowiła uciec z getta z córką i oddać ją pod opiekę polskiej rodziny). Następnie przeszła do informacji o akcjach poszukiwawczych i obławach na Żydów ukrywających się „po aryjskiej stronie”. Tekst kończą informacje o utworzeniu małego getta. W pamiętniku znajduje się również relacja Maksa Bigelmana, Żyda, który uciekł z Treblinki i opowiadał o tym, co widział, chcąc ostrzec innych przed transportami.

Autorka spisała swoje wspomnienia z okresu początku okupacji, utworzenia getta, przesiedlenia i początkowego okresu mieszkania za jego murami. Dużo miejsca poświęca stosunkom pomiędzy Żydami a Polakami (np. w odniesieniu do zamiany mieszkań). Pisze o przepisach antyżydowskich, zamieszaniu towarzyszącemu ich wprowadzaniu i szykanowaniu ludności żydowskiej. Zamieszcza także informacje dotyczące działalności organizacji samopomocowych, w szczególności żydowskiej opiece społecznej, z którą była związana.

Wspomnienia spisane po roku 1945 obejmujące wydarzenia 1939 roku.

Tekst rozpoczyna się przedstawieniem wydarzeń w Sandomierzu we wrześniu ’39 roku. Autorka opisuje przebieg wypędzenia Żydów sandomierskich wraz z jeńcami pochodzenia polskiego z miasta do obozu koło Opatowa (w Zachcinie). Poświęca nieco miejsca utworzeniu rady żydowskiej i początkom okupacji. Później przechodzi do opisu dotarcia do Sandomierza wysiedleńców z zachodniej Polski.

Tekst nie obejmuje okresu całej wolny, tylko kilka tygodni 1939 roku.

33 strony rękopisu / 25 stron maszynopisu