List Meglickiej do Jamesa Jozefa Sliwy z Brigthon (Michigan) w sprawie życiorysów działaczy rewolucyjnych. Na prośbę adresata autorka wysyła w załączeniu życiorysy Feliksa Dzierżyńskego, Jarosława Dąbrowskiego, Edwarda Dembowskiego, Romualda Traugutta i Ludwika Waryńskiego, pochodzące ze Słownika Historii Polski (Wiedza Powszechna 1973), pozostałe ze Słownika Biograficznego działaczy polskiego ruchu robotniczego (Książka i Wiedza 1978).

Wspomnienie pośmiertne o Janinie Turkowskiej, wieloletniej działaczce ruchu rewolucyjnego.

Wspomnienie pośmiertne o Hannie Bortnowskiej, byłej inspektor w Centralnym Archiwum Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Autorka opisała życie i dokonania Bortnowskiej. Kobieta urodziła się 10 listopada 1927 r. jako córka Marii i Mariana Kornaszewskich. Mając szesnaście lat rozpoczęła pracę w Zakładach Przemysłu Drzewnego Hrabiego Starowiejskiego w Sędziszowie. W latach 1945-1949 pracowała w Ministerstwie Leśnictwa, zaocznie kształcąc się w szkole średniej. Od 1947 r. była członkinią Polskiej Partii Robotniczje, a następnie PZPR. W 1949 r.

Wspomnienie pośmiertne o Jadwidze Kaczanowskiej, działaczce socjalistycznej, bibliografie polskiego ruchu robotniczego, która zmarła 30.01.1972 r. po krótkiej chorobie.

Jest to wspomnienie pośmiertne o dr Franciszce Świetlikowej, wieloletniej pracownicy KC PZPR, działaczce Komunistycznego Związku Młodzieży Polski, Komunistycznej Partii Polski, oficerze politycznym I Dywizji Kościuszkowskiej i I Armii Wojska Polskiego, działaczce PPR i PZPR, historyku polskiego ruchu robotniczego, pracownicy Zakładu Historii Partii.

Autorka przesyła stenogram referatu Kormanowej z prośbą o ewentualne poprawki i przesłanie go z powrotem do sekretariatu Wydziału Historii Partii. Przekazuje także prośbę od doktor Heleny Rzadkowskiej z Krakowa, która pisała książkę poświęconą ruchowi kobiecemu w Polsce i chciałaby się spotkać z Kormanową, aby porozmawiać o proletariackim ruchu kobiecym.

Dwie kartki pocztowe do Żanny Kormanowej. Pierwsza kartka pocztowa, z 14 marca 1982 r., zawierała nadruk: 45 rocznica Deklaracji Praw Młodego Pokolenia Polski oraz nadrukowane znaczki Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, oraz Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej „Wici”, przysłana z Warszawy. Kowalska wysłała ją Kormanowej, by upamiętnić ich wspólną przeszłość. Celowo włożyła ją do koperty, by stempel pocztowy nie zakrył nadruku.

List oraz kartka do Żanny Kormanowej, w których autorka zdaje relację z realizacji zleconych zadań.

Dwa listy do Żanny Kormanowej

2 kwietnia 1987 r., autorka ponawia zaproszenie Kormanowej na spotkanie poświęcone pamięci Juliusza Rydygiera. Zobowiązała się zapewnić jej wygodny transport do Sosnowca i z powrotem – jechałaby samochodem z Wiesławem Rydygierem - synem Juliusza.

Dokument jest życiorysem Henryka Altmana opracowanym przez Wiesławę Altman. Henryk Altman urodził się w 1897 r. w Warszawie. Działalność rewolucyjną rozpoczął w gimnazjum, zakładając z kilkoma kolegami organizację młodzieży szkolnej „Młot”. W styczniu 1913 r. wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej - Lewica. Od 1915 współpracował z „Głosem Robotniczym” i organizował związki zawodowe (m.in. Związek Malarzy, Związek Krawców). W 1917 za udział w strajku robotników Gazowni Warszawskiej został aresztowany przez policję niemiecką i skazany na trzy lata więzienia.