Wspomnienia Zofii Zawiszanki o jej przyjaciółce, Wandzie Gertz „Kaziku”. Autorka opisuje okoliczności nawiązania przyjaźni z Gertz, która zaproponowała jej, by wzięła bezpośredni udział w walkach 1920 r. w szeregach Ochotniczej Legii Kobiet. Zawiszanka przyznaje, że choć walka bezpośrednia była jej niespełnionym marzeniem, to jednak propozycję musiała odrzucić ze względu na swoją czteroletnią córkę. Autorka dużo miejsca poświęca też swoim i Gertz spotkaniom z Józefem Piłsudskim, którego osobistą sekretarką Gertz została w 1926 r.

Odpis datowanego na 1 lutego 1949 r. listu Wandy Gertz do Marii Wittek na temat, mającego wejść w życie 15 marca 1949 r., projektu etatu i obsady personalnej w Auxiliary Territorial Service. Gertz referuje dowódczyni, że została zaproszona przez gen. Łakińskiego do objęcia jednego z dwóch planowanych etatów oficerskich w Auxiliary Territorial Service.

Relacja dotyczy losów Kazimiery Olszewskiej w czasie powstania warszawskiego. Powstanie spędziła na Ochocie, czekając na rozkaz dowódcy i próbując odnaleźć go na własną rękę. Przez chwilę pracowała jako minerka, a następnie pełniła służbę sanitarną aż do pacyfikacji Ochoty i ewakuacji ludności przez Niemców. Po krótkim pobycie na Zieleniaku dotarła na Dworzec Zachodni, skąd odchodził transport do obozu przejściowego w Pruszkowie. W Pruszkowie udało jej się jednak uniknąć obozu – ukrywała się w rowie i następnego dnia wyruszyła piechotą z powrotem do Warszawy.

Relacja przygotowana dla Komisji Historii Kobiet w Walce o Niepodległość, datowana na 30 maja 1974 r. Dotyczy przede wszystkim działalności konspiracyjnej Róży Giergielewicz w czasie II wojny światowej, między 1940 a 1944 r. Pojawiają się w niej jednak krótkie odwołania do lat przed- i powojennych. Giergielewicz opisuje wybuch wojny we wrześniu 1939 r., swoją pracę jako łączniczki Komendy Głównej AK od 1940 r., działalność w Kobiecych Patrolach Minerskich w 1941 r., a następnie służbę w Wydziale Legalizacji SZP-ZWZ-AK „Park” od 1942 r.

Relacja opracowana na użytek Komisji Historii Kobiet w Walce o Niepodległość Polski przez Helenę Kwiatkowską w 1987 r. z wcześniejszych zapisków. Obejmuje okres jej pracy konspiracyjnej w Kobiecych Patrolach Minerskich od 1941 do 1944 r. Autorka omawia skład plutonu, przebieg szkoleń, udział w akcjach dywersyjno-sabotażowych w okresie okupacji, a także w powstaniu warszawskim. Wspomina też o okolicznościach aresztowania Jadwigi Kuberskiej „Mei”.

List Wandy Maciejowskiej „Izy” do dowódczyni Zofii Franio „Doktór” w odpowiedzi na jej dwa wcześniejsze listy z prośbą o nadesłanie wspomnień o Irenie Bredel „Alinie”. Maciejowska tłumaczy się ze zwłoki w korespondencji, opisuje pokrótce powojenne losy środowiska, informuje dowódczynię o wstąpieniu do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację i narzeka, że sprawy ich oddziału nie liczą się, jej zdaniem, w tej organizacji, o czym świadczyć ma m.in. brak obchodów dwudziestej piątej rocznicy istnienia Kobiecych Patroli Minerskich.

Zbiór różnych dokumentów. Zawiera: list do NN z 26 lutego 1848 r.; akt posłuszeństwa, odwołujący się do oisam [???] z 1842 r.; oświadczenie z 29 lutego 1848 r., dopisane na drukowanej odezwie do Braci Andrzeja Towiańskiego z 1841 r.; nuty i partytury: walc ofiarowany Franciszkowi Malewskiemu z 27 lutego 1833 r., fragment partutury ręką Celiny Szymanowskiej, słowa piosenki ręką Franciszka Malewskiego; notatki.

Opis aresztowania męża Autorki - Jerzego Neudinga - i innych działaczy Polskich Socjalistów w getcie warszawskim. Opis rozstrzelania i pogrzebu.