Lindorf, Zofia

Aktorka, publicystka, diarystka i pamiętnikarka. Ukończyła Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Warszawie, a następnie Kursy Wokalno-Dramatyczne H.J. Hryniewieckiej. Debiutowała w 1922 r. w Teatrze Rozmaitości w sztuce Sublokatorka Adama Grzymały-Siedleckiego. Występowała w teatrach: Narodowym, Nowym, Letnim, Polskim i Małym. Grała m.in. w Iwonce (1925), Tajemnicy skrzynki pocztowej (1928), Halce (1930), Trędowatej (1936), Weselu Figara (1938). W czasie II wojny światowej pracowała jako kelnerka w Cafe Bodo, a potem w kawiarni U Aktorek. Okres od sierpnia 1944 r. do września 1945 r. spędziła na tułaczce, przebywała w Radomiu, Zakopanem, Nałęczowie, Podkowie Leśnej. Po wojnie grała w Teatrze Polskim i Narodowym. W 1967 r. przeszła na rentę z powodu choroby serca. Udzielała później prywatnych lekcji aktorstwa. W 1973 r. otrzymała tytuł zasłużonej członkini SPATiF-ZASP (Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu – Związku Artystów Scen Polskich). Od 1959 r. była członkinią Towarzystwa Filologii Klasycznej. Na Uniwersytecie Warszawskim prowadziła dorywczo zajęcia z recytacji dzieł literatury antycznej.