Wiersz opisujący los Polaków mających za przeciwnika nie tylko wrogie oddziały, lecz i wrogą aurę zimową. Wiersz stroficzny, biały, podzielony na trzy czterowersowe strofy.

Wiersz stroficzny, biały. Autorka opisuje ciężką dolę żołnierza zmagającego się z wrogiem podczas srogiej zimy.

Wiersz podzielony na trzy strofy; Jankowska odwołuje się w nim do symbolu orła białego, który w utworze strzeże Polski i Polaków przed wrogiem podczas walk na Wołyniu.

Przedwiośnie Urszuli Jankowskiej to wiersz podzielony na osiem strof. Autorka opisuje w nim konną przeprawę partyzantów przez Bug w marcu 1944 r.

Wiersz Poległym 27-mej dywizji Urszuli Jankowskiej jest hołdem oddanym poległym żołnierzom, walczącym w czasie drugiej wojny światowej w 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej.

Krótki wiersz o treści:

Przewiewa wiatr

Niepokojem

gwiazdy sypią

Pyłem

Na odrodzenia

Rzuconą

Drogę wszerz

I wzwyż

W wierszu Moje spotkanie z pamięcią podmiot liryczny przywołuje wydarzenie z końca maja 1944 r., kiedy partyzanci, przeprawiając się przez linię kolejową, zostają zawróceni z drogi nowym rozkazem i przechodzą przez Bug. Wiersz rozwija wątki choroby, majaczeń i poczucia beznadziei, towarzyszących przeprawie.

Dwustroficzny wiersz o majowej nocy, w której piękno tętniącej życiem przyrody przeplata się z grozą wojny i ze świadomością straconej młodości.

Wiersz List Urszuli Jankowskiej opowiada o wieloletnich i bezowocnych poszukiwaniach sanitariuszki o pseudonimie bądź imieniu Baśka.

Lipcowa noc to wiersz biały, stroficzny, podzielony na sześć strof, naprzemiennie dwu- i sześciowersowych. Podmiot liryczny nawiązuje do jednego z opowiadań Jankowskiej (Miłość 44 r.). Poza treścią samego utworu wskazuje na to adnotacja autorki, zamieszczona przed tytułem. Wiersz przywołuje piękno lipcowej nocy, podczas której szczęśliwa siostra Marysia wspomina swego ukochanego.