Relacja dotyczy wydarzeń, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w 1931 r.; w owym czasie, w społeczności studenckiej, istniał wyraźny podział na "studentów Żydów” i „studentów chrześcijan”, co doprowadziło do zamieszek i zajść o charakterze antysemickim. 

Relacja dotyczy wydarzeń z początku listopada 1931 r.; jest zapisem doświadczeń świadkini w czasie zajść antysemickich, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Na terenie uczelni uwidaczniał się wówczas wyraźny podział na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”.

Relacja dotyczy wydarzeń z dnia 9 listopada 1931 r.; na terenie Uniwersytetu Stefana Batorego oraz poza nim miały wówczas miejsce zajścia antysemickie oraz zamieszki wywołane podziałami, które zaczęły eskalować pomiędzy „studentami-Żydami” a „studentami-chrześcijanami”. 

Relacja dotyczy wydarzeń z dnia 9 listopada 1931 r.; spisana została przez świadkinię zajść antysemickich, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W owym czasie, wśród społeczności studenckiej istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” i „studentów chrześcijan”. Tymi terminami posługują się autorki wszystkich relacji odnoszących się do zajść na Uniwersytecie w listopadzie 1931 roku – „zamieszki”, „zajścia antysemickie” oraz „zajścia listopadowe” są kategoriami z tego samego porządku i funkcjonują w narracjach studenckich z tamtego okresu.

Relacja dotyczy wydarzeń z początku listopada 1931 r.; związana jest z sytuacją, jaka miała miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W owym czasie, wśród społeczności studenckiej, istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”. Doprowadziło to do zamieszek na terenie Uniwersytetu oraz do zajść o charakterze antysemickim. 

Relacja obejmuje wydarzenia mające miejsce 10 listopada 1931 r.; wypowiedź Wotowelskiej dotyczy trudności, z jakimi mierzyła się kadra na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Wówczas, wśród społeczności studenckiej, istniał wyraźny podział na „studentów chrześcijan” i „studentów Żydów”. Doprowadziło to do zamieszek i zajść o charakterze antysemickim. 

Poniższy rekord stanowi relację świadkini zajść antysemickich, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w 1931 r.; w owym czasie, wśród studentów istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” i „studentów chrześcijan”. „Młodzież chrześcijańska” oczekiwała od kadry zmiany reguł dotyczących przydziałów preparatów prosektoryjnych. Domagała się, że będzie przebiegał on według kryterium wyznania  W celu wymuszenia zmiany kryterium podziału organizowane były manifestacje i demonstracje, w wyniku których dochodziło do „zamieszek” i „zajść” o charakterze antysemickim.

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r., jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w 1931 r. W owym czasie wśród studentów i studentek istniał wyraźny podział na „studentów-Żydów” i „studentów-chrześcijan”. Sytuacja ta doprowadziła do zamieszek na terenie Uniwersytetu i poza nim. 

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r., na terenie Uniwersytetu Stefana Batorego i poza nim miały wówczas miejsce zajścia antysemickie oraz zamieszki wywołane podziałami panującymi na Uniwersytecie. Relacja autorki ma na celu potwierdzenie wydarzeń, które zrelacjonowane zostały przez Tatjanę Prużanównę. Wspomnienie różni się jednak od relacji jej koleżanki. 

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r., wypowiedź autorki ma na celu potwierdzenie wydarzeń relacjonowanych przez jej koleżankę – Tatjanę Prużanównę. Opis odnosi się „incydentu”, jaki miał miejsce 13 listopada 1931 r..