Wspomnienia rozpoczyna opisu placu Kercelego obserwowanego przez dziewczynkę, której mama zabroniła „błąkania się” w tym miejscu, jednak „[m]ałe dziewczynki wyrastają i zakazy mamy nie trwają wiecznie”. Jako czternastolatka zwiedzała nie tylko Kercelak, ale także okolice Wolskiej, Bema i Górczewskiej, gdzie „wykuwała się niezłomna wola «czerwonej» Woli”. Bohaterka jest zafascynowana ulicą Chłodną i znajomymi chłopcami. Na początku II wojny światowej zmieniają się nazwy ulic, lecz mieszkańcy uważają, że te obce nazwy kiedyś znikną.

Wydruk komputerowy na prawach rękopisu, podpisany przez autorkę. Na początku załączono list skierowany do czytelnika. Autorka zachęca w nim do sięgnięcia po tekst, przywołując na początek okoliczności jego powstawania: „Teksty napisane przeze mnie kilka lat temu – gdy mój wzrok, choć uszkodzony, pozwalał mi widzieć więcej niż teraz. Zachęcam przeczytać tyle, ile dacie radę” (k. 1). Jest to powieść autobiograficzna pisana w formie listów skierowanych do czytelnika nazywanego imieniem Viso. W tekście nie brak dziennikarskiej wnikliwości.

Modlitewnik sporządzony w języku francuskim.

Modlitewnik z poradami, kiedy i gdzie się modlić.

W pamiętniku Natalia Giersz spisuje wspomnienia bardzo osobiste i emocjonalne, chociaż nieuporządkowane i wielowątkowe. Cechę charakterystyczną dzieła stanowi łańcuszkowe opisywanie kolejnych zdarzeń, w które wplatane są opisy kolejnych sytuacji, by po chwili powrócićdo momentu wyjściowego przedstawianego z innej perspektywy. Warto w tym miejscu podreślić, iż wspomnienia pamiętnikarki bogate są w szczegóły jej życia prywatnego, zawierają też wiele informacji z życia jej rodziny i otoczenia, w tym ciekawe i barwne opisy najbliższego środowiska autorki.

Dwa obrazki sceniczne, przygotowane dla zespołu folklorystycznego przez Zuzannę Gembołyś w ramach Tygodnia Kultury Beskidzkiej, opatrzone zapisami nutowymi sporządzonymi przez Jana Tacinę. Odpisy z rękopisów autorki zawierają dwa obrazki sceniczne: „Szkubaczka” i „Lenobranie”.

Skrypt opracowany przez Jana Tacinę na postawie rękopisu Zuzanny Gembołyś i wywiadu z nią, przeprowadzonego w dniu 07.03.1972 r. Autorka w wywiadzie opowiada o działalności zespołu folklorystycznego „Istebna” i jego występie na V Tygodniu Kultury Beskidzkiej w Szczyrku 05.08.1968 r. Program występu nagrano na taśmę magnetofonową.

Wykaz utworów umieszczonych w rękopisie Zuzanny Gembołyś:

Układanie pieśni i wierszy Anieli Bolkowej nie sprawia wiele trudu. W swoich tekstach porusza problemy życia codziennego. Zachowny maszynopis zbiorku prezentuje Anielę Bolkową jako twórczynię pieśni. W utworach obecna jest gwara regionu cieszyńskiego. Materiały autorki nagrano w Muzeum w Bielsku-Białej dnia 25 marca 1968 r. na taśmy nr 17 i 18. Taśmy, oznaczone 21 A i 21 B, dla archiwum ofiarowała Aniela Bolkowa. Autorka nagrała je w domu na własnym magnetofonie Tonette. Zbiór zawiera:

Dziennik obejmuje życie codzienne osiemnastoletniej panienki w okresie od 01.01.1889 do 10.10.1889.