Log Book

Na prywatne notatki Aleksandry Leitgeber składa się sześć cienkich zeszytów, prowadzonych pomiędzy 1993 a 1996 r. Jedynie nieliczne fragmenty tekstu mają charakter narracyjny, przeważają krótkie wpisy z numerami telefonów do znajomych (dane nie dotyczą tylko osób z Anglii, ale również ze Szwecji czy Tasmanii), informacjami o wizytach autorki u lekarzy, odwiedzających ją pracownicach opieki społecznej czy przyjmowanych lekach. Okazjonalnie pojawiają się wiadomości o – przypuszczalnie – członkach rodziny z Polski, odwiedzających ją na Wyspach Brytyjskich. Wśród kontaktów znaleźć można m.in. wpis o Wielkopolskim Stowarzyszeniu Różdżkarzy (Societas Radiastesiae Poloniae Maioris) (k 38r). Widać wyraźnie, że w okresie prowadzenia notatek autorka cierpiała na głęboką depresję, w zapiskach bezpośrednie, wprost wyrażone informacje o chorobie pojawiają się jednak bardzo rzadko, np.: „I am always afraid of everything + depression” („Zawsze boję się wszystkiego + depresja”) (k. 70r). O złym stanie zdrowia autorki świadczą przede wszystkim informacje o przyjmowanych przez nią dużych dawkach prozacu  – leku stosowanego w przypadkach długotrwałych i ciężkich epizodów depresyjnych: „Dr. Campbell proscribed PROZAC 20 mgr. 1 daily evening (start every 2nd day)” (Dr Campbell zapisał mi 20 mgr Prozacu, 1 tabletka co wieczór” (k. 7r); a także nieadekwatna do sytuacji troska o znajomych, np. w czasie wyjazdu niejakiej Ewy: „Trzeba dodać jeszcze nazwisko 3ej osoby na wypadek, że oboje […] razem zginą” (k. 72r). Ostatnie strony wskazują na pogarszający się stan zdrowia fizycznego Leitgeber, autorka cierpi na chroniczny ból pleców i problemy z poruszaniem się. Ostatnia data dzienna odnotowana w zapiskach to 10 maja 1996 r. – tego dnia planowała jeszcze wyjazd na wakacje do Włoch pomiędzy 29 lipca a 12 sierpnia. 26 lipca tego roku popełniła samobójstwo.