Autorka opowiada o poszukiwaniach pracy i życiu codziennym. Jest bardzo młodą osobą (w momencie pisania tego pamiętnika ma ok. dwudziestu jeden lat). W maju 1998 r. zdaje maturę, a we wrześniu wychodzi za mąż. Przez pierwszy rok młode małżeństwo mieszka u jej rodziców, a jesienią 1999 r. kupują stary dom do remontu. Kosztuje pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych, z czego jedną połowę zapłacili gotówką, a drugą pożyczyli z banku. W domu są trzy pokoje i kuchnia, ale brakuje łazienki. Teść (z zawodu murarz), dobudowuje im łazienkę w miejscu rozwalającego się ganku.

Zbiór listów do Żanny Kormanowej. Autorka pisze o sprawach naukowych i prywatnych.

Wanda Mitzner kierowała listy do Żanny Kormanowej w sprawie audycji radiowych. Autorka była pełniącą obowiązki kierownika Redakcji Oświatowej Polskiego Radia. W liście z 10 marca 1949 r. nadawanym z Warszawy Wanda pisała w sprawie planowanych cykli audycji w Polskim Radiu poświęconych dziejom ruchu robotniczego (polskiego i międzynarodowego), chłopów polskich oraz polskiej myśli politycznej. Każda z audycji miała trwać ok. dziesięciu minut, a honorarium za jedną audycję wynosiło pięć tysięcy złotych.

Zbiór listów do Żanny Kormanowej, w których poruszane są sprawy służbowe i prywatne. Znajdują się w nim dwa niedatowane listy z Warszawy. Pierwszy dotyczy sesji naukowej na Mokotowie, którą organizowała Rostkowska. Była bardzo przejęta z tego powodu, ponieważ prace postępowały powoli. Żałowała, że zajęła się tym bez udziału Kormanowej. Nie mogła liczyć na wsparcie ze strony kolegów. Koncepcja sesji była zatwierdzona, scenariusz wystawy był na ukończeniu, więcej problemów nastręczała ich realizacja. Drugi list dotyczy stanu zdrowia Kormanowej.

Kartka i dwa listy do Żanny Kormanowej, wszystkie napisane w kwietniu 1950 r.

Kolekcja listów do Żanny Kormanowej, głównie w sprawach służbowych.

8.12.1956 r. / Łódź – List dotyczący przyjazdu Kormanowej na Uniwersytet Łódzki. Autorka cieszy się, że profesor zechciała osobiście omówić z nimi ich partie podręcznika. Oczekują jej w Instytucie Historycznym, 13. grudnia.

Zbiór kartek i listów do Żanny Kormanowej. Korespondencja rozproszona jest w dwóch różnych teczkach.

Autorka przesyła stenogram referatu Kormanowej z prośbą o ewentualne poprawki i przesłanie go z powrotem do sekretariatu Wydziału Historii Partii. Przekazuje także prośbę od doktor Heleny Rzadkowskiej z Krakowa, która pisała książkę poświęconą ruchowi kobiecemu w Polsce i chciałaby się spotkać z Kormanową, aby porozmawiać o proletariackim ruchu kobiecym.

List do Żanny Kormanowej. Autorka obawia się, że ten list nie zastanie Kormanowej już w Warszawie, bo miała wyjechać do Moskwy. Żałuje, gdyż poprosiłaby ją o kilka książek. Dziękuje Kormanowej za okazane zainteresowanie. Ostatnio nie czuje się dobrze, odnowiła się stara choroba (TBC). Przyczyniły się do tego ataki na jej osobę na Zjeździe Kompozytorów (głównie Sokorskiego) i potem w prasie. Bardzo się tym denerwowała i organizm zareagował. Była potem 3 tygodnie w Niemczech, a następnie na leczeniu, ale natychmiast po powrocie zapadła na zapalenie opłucnej.

List Żanny Kormanowej do profesora, którego nazwisko nie jest podane. Kormanowa dziękuje za jego list i gotowość pomocy przy opracowywaniu tomu trzeciego „Historii Polski”. Z odpowiedzią czekała na powrót doc. W. Najdus, redaktorki części tomu 1900-1918. Po konsultacji z nią oraz z upoważnienia dyrekcji Instytutu, ponawia prośbę o jak najaktywniejszy udział w dyskusji nad makietą, która odbędzie się 21.05.