Relacja Ewy Siwoschinsky

Teczka zawiera dwa dokumenty, pierwszy został zatytułowany Protokół, a drugi Protokół oględzin. W Protokole Ewa Siwoschinsky podała imię i nazwisko, datę urodzenia, wyznanie: mojżeszowe, narodowość: rosyjską. Opisała swoje losy od 1933 r., kiedy opuściła Berlin (wraz z rodzicami i bratem) i przeniosła się do Paryża. Do 1942 byli tam bezpieczni. Ojciec musiał się przekwalifikować – z dentysty na metalowca. W lipcu 1942 r. aresztowano wszystkich Żydów pochodzący spoza Francji. Autorka została zatrzymana, natomiast nie spotkało to jej brata (ani jego rodziny), ponieważ przedstawił zaświadczenie o pracy dla gminy wyznaniowej. Brat Siwoschinsky zdołał wydostać ją z więzienia dzięki podrobionym dokumentom stwierdzającym, że jest jej mężem. Rodziców internowano latem 1942 r. Brata aresztowano za fałszerstwo. Autorka znalazła się ponownie w więzieniu, następnie została wywieziona do obozu w Drancy, potem do Auschwitz i podobozu Birkenau. Siwoschinsky przypomina o warunkach życia obozowego, więźniarki tłoczyły się w kojach i otrzymywały skąpe racje żywnościowe (rano: kubek wody, w południe: miska  zupy, wieczorem: ćwierć bochenka, raz w tygodniu łyżeczka marmolady, dwa razy w tygodniu po plasterku kiełbasy i trzy razy w tygodniu po kawałku margaryny). Kobiety pracowały, przenosząc kamienie, cement i wyrównując drogi łopatami. Siwoschinsky zaszła w ciążę i skierowano ją do lżejszych robót. Następnie przebywała w części obozu wydzielonej dla ciężarnych i chorych. Josef Mengele poddał ją eksperymentowi pseudomedycznemu, wywołując przedwczesny poród. Jej dziecko zmarło po dwóch dniach (w 1944 r.). Podczas ewakuacji Auschwitz w styczniu 1945 r. odmroziła sobie stopy. Wyzwolenia doczekała ukryta wraz z grupą Żydówek w jednym z oświęcimskich domów. Pierwszy dokument został podpisany przez sędziego śledczego, prokuratora, świadka (autorkę) i protokolantkę. W drugim Protokole oględzin (podpisanym przez prokuratora, sędziego śledczego, biegłego lekarza i protokolantkę) znajduje się opis medyczny dotyczący amputowanych palców stóp Siwoschinsky.