publikacje

Wróć do listy

Pawiak – Serbia. Sanatorium pod Trupią Główką. Okres od 10.IX.1940 r. do 22.IX.1940 r.

Karolina Olszyńska opisała swoje przeżycia na Pawiaku. Została aresztowana 2 września 1940 r. i przesłuchiwana w areszcie śledczym przy al. Szucha, a następnie więziona na Pawiaku. Kilkakrotnie zmieniała cele, leżała też w szpitalu, gdzie wracała do zdrowia po przesłuchaniach. Ostatecznie trafiła do celi numer dwanaście, w której spędziła jedenaście miesięcy. Autorka opowiada o życiu więziennym i o swoich towarzyszkach niedoli. Było tam szesnaście kobiet w różnym wieku i o różnych zawodach. Zmieniały się, niektóre były rozstrzeliwane, inne zwalniane, a na ich miejsce przychodziły następne. Autorka opisała, że więźniarki zajmowały się robótkami ręcznymi, które pozwalały im zabić czas spędzany za kratami i nie myśleć o swojej sytuacji. Kobiety szyły, haftowały, szydełkowały, robiły na drutach, wykonywały zabawki z papieru, reperowały także prześcieradła dla mężczyzn cierpiących po przesłuchaniach. Olszyńska zorganizowała pracę i była kierowniczką. Kobiety pisały także wiersze. 22 września 1941 r. Olszyńska została wywieziona transportem do Ravensbrück.

Autor/Autorka: 
Opis fizyczny: 
10 k. ; 30 cm.
Postać: 
oprawa zeszytowa
Technika zapisu: 
maszynopis
Język: 
Polski
Miejsce przechowywania: 
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1941
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
2293/7
Tytuł kolekcji: 
Akta Jadwigi Podrygałło
Uwagi: 
Na końcu opowiadania autorka umieściła kilka wierszy więźniarek („Serbia”, „Pensjonat pod Trupią Główką”).
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
życie więzienne, przemoc wobec więźniarek na Pawiaku, brutalność przesłuchań, robótki ręczne jako sposób na spędzanie czasu w więzieniu, poezja
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1940 do 1941
Nośnik informacji: 
papier
Gatunek: 
pamiętnik/wspomnienia