Notatnik z Wrocławia
Autorką pamiętnika jest Zuzanna Borowicz, studentka Akademii Medycznej. Wspomnienia dotyczą okresu dwóch miesięcy 1945 r. i obejmują wspólne przeżycia autorki i jej najbliższej przyjaciółki, które w lipcu owego roku przyjechały do Wrocławia z myślą o studiowaniu medycyny. Zuzanna opisuje zarówno początki pobytu we Wrocławiu (m.in. zakwaterowanie w pustej sali w klinice), jak i początki formowania się uczelni medycznej po wojnie, np. pracę Straży Akademickiej. Wspomina początkowy chaos w organizacji uczelni, problemy z aprowizacją oraz prace remontowe i porządkowe na terenie klinik, które były głównym zadaniem przyszłych studentów. Zapiski są pełne zapału i nadziei – pokazują niecierpliwe oczekiwanie na rozpoczęcie studiów. Autorka opisuje sposób organizacji nauki poprzedzający formalne otwarcie uczelni, życie towarzyskie i rozrywki, m.in. przywołuje wspomnienie dansingu, będące ciekawym przykładem nocnego życia ówczesnego Wrocławia. Wspomina również o warunkach egzystencji pozostałych w mieście Niemek. Zapiski kończy relacja z przygotowań do egzaminów wstępnych na wydział lekarski.