Borowicz, Zuzanna

Lekarka pediatrka, nefrolożka, kardiolog, nauczycielka akademicka. W latach 1984–1996 kierowała Katedrą i Kliniką Nefrologii Pediatrycznej na Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1996 r. przeszła na emeryturę. Z Wrocławiem związana od 1945 r. Przed wojną mieszkała we Lwowie. Urodzona w Czortkowie na Podolu, uczęszczała do Żeńskiej Szkoły Powszechnej im. Królowej Jadwigi w Czortkowie, prowadzonej przez Walerię Zajączkowską. W związku z pracą ojca, który był kolejarzem, przed wojną mieszkała jeszcze w Kołomyi i Stanisławowie, gdzie była uczennicą Państwowego Żeńskiego Gimnazjum. Pod koniec 1938 r. rodzina autorki powróciła do Czortkowa. Podczas wojny kontynuowała naukę w ramach tajnego nauczania w Czortkowie. W 1945 r. przyjechała do Krakowa i tam, w VII Państwowym Gimnazjum i Liceum, zdała maturę. Okazało się jednak, że możliwości studiowania medycyny w Krakowie są mocno ograniczone – dla kobiet przeznaczono jedynie dwadzieścia miejsc, z prawem pierwszeństwa dla byłych więźniarek obozów koncentracyjnych. Nie mając szans na naukę medycyny w Krakowie, w lipcu 1945 r. Zuzanna Borowicz wraz z przyjaciółką – Zdzisławą Ćwiąkałą – przyjechały do Wrocławia, gdzie postanowiły dostać się na studia medyczne na powstającym właśnie Uniwersytecie Wrocławskim. Były jednymi z pierwszych kobiet, które przyjęto do Straży Akademickiej (choć początkowo właśnie ze względu na płeć odmówiono im tego – udało się dopiero po interwencji u rektora Stanisława Kulczyńskiego), a także słuchaczkami wykładów przygotowujących członków Straży do podjęcia studiów medycznych, wygłaszanych przez prof. Ludwika Hirszfelda. Borowicz-Morawska należy do pierwszego rocznika absolwentów Uniwersytetu Wrocławskiego.