publikacje

Wróć do listy

Literatura, 1920, styczeń–maj

Rękopis jest połączeniem stworzonych przez pisarkę poematów wierszowanych z zapiskami osobistymi. Na początku znajduje się zbiór utworów o różnorodnej tematyce: wędrówki, samotności, religii chrześcijańskiej, ale również poemat kierowany do Rosji, pogrążonej w „białej żałobie” (s. 8–10):„Rosjo, tęsknoty Ojczyzno! mocarzy Ty wielka chorobo! słyszę, jak wiugi Twe jęczą hen, precz – opętaną żałobą, okrutnie białą żałobą, tak dziwnie, szydersko białą: bo także białym jest Pańskie i gwiezdnym Hostyjne Ciało, jak wielki śniegu płat…”. Poematy w pierwszej części zeszytu zapisano bez podziału na wersy, z niewielką liczbą skreśleń. Ostatni utwór oznaczony jest datą dzienną: 23 lutego 1920 r. Następujące potem zapiski osobiste dotyczą problemów ze środowiskiem nauczycielek, prawdopodobnie związanym z Kursami Pedagogicznymi Katolickiego Związku Polek. Autorka przedstawiała się jako osoba emocjonalna, która miała problemy w kontaktach z innymi ludźmi, zarówno kobietami, jak i mężczyznami. Przeżywała również rozterki uczuciowe, co szczególnie uwidoczniła  w drugiej części wspomnień i następujących po nich utworach literackich. Oprócz warstwy osobistej treść poematów ponownie nawiązywała do Boga i Opatrzności. Obiekt uczuć autorki pozostaje nienazwany. Część utworów opatrzona jest informacjami o tym, gdzie powstały, kto był ich inspiratorem („To jest sonet »dobywany« ze Stasia, 19-letniego Braciszka mego”, s. 26) lub adresatem („To Gabrysiowi urządziłam na imieniny”, s. 24). Treść w drugiej części nosi ślady poprawek, przekreśleń i przekształceń, co wskazuje, że autorka na kartach tego zeszytu tworzyła swoje utwory i je doskonaliła. Jeden z ostatnich wierszy datowano na 26 maja 1920 r. Wśród kolejnych utworów, na marginesie, znajduje się również informacja o opublikowaniu w styczniowym wydaniu czasopisma „Zdrój” jej utworu Grajkowie

Współautorzy: 
Miejsce powstania: 
Warszawa, Kraków
Opis fizyczny: 
16 k. ; 1 k. złoż. luź. ; 21 cm.
Postać: 
zeszyt
Technika zapisu: 
rękopis
Język: 
Polski
Miejsce przechowywania: 
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1920
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
BK 12343
Uwagi: 
Zeszyt w linie, okładka miękka, cytat ołówkiem na okładce: „Albowiem gdzie testament jest, musi przystąpić śmierć tego, który testament czyni. Chwała” [Ż: IX, 16]. Zapiski prowadzone piórem i czarnym atramentem, część przekreśleń i poprawek w utworach wykonana czerwoną kredką. Do zeszytu dołączono pojedynczą kartkę A4 z pismem przedstawicielek pierwszego  kursu pedagogiczno-naukowego Katolickiego Związku Polek do dyrekcji z prośbą o zaniechanie skasowania drugiego kursu na rok 1920–1921. W imieniu kursu podpisały się Jadwiga Krasicka i Wanda Dzikowska. Pismo datowano na 20 czerwca 1920 r.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
życie codzienne, edukacja wyższa kobiet, twórczość kobiet, relacje między kobietami
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
1920
Nośnik informacji: 
papier
Gatunek: 
dziennik/diariusz/zapiski osobiste