Relacja Eugenii Szykier

W październiku 1944 r. Eugenia Szykier została wywieziona z łódzkiego getta. W Oranienburgu znalazła się w grupie dwustu pięćdziesięciu kobiet skierowanych do obozu Ravensbrück. Autorka trafiła do bloku 22, gdzie przebywały więźniarki różnej narodowości. Zaczęła pracować w fabryce Siemensa, zmieniła barak, wspomina, że wraz ze zbliżaniem się frontu wschodniego wydzielano mniejsze racje żywnościowe, a apele były przedłużane. Kiedy więźniarki pracujące w fabryce wróciły na teren głównego obozu, ogłoszono, że Żydówki polskiego pochodzenia będą mogły opuścić Ravensbrück. Autorka zgłosiła się i dzięki misji księcia Bernadotte została wraz z innymi zwolniona z obozu w kwietniu 1945 r. Wyjechała przez Danię do Szwecji. Wszystkie kobiety dotały paczki żywnościowe. Trafiły pod opiekę lekarzy do Lundt. Szykier wspomina, że były także odwiedzane przez miejscową ludność.