Kulwieć, Andrzej

Wnuk mistyka Andrzeja Towiańskiego, syn Michała Kulwiecia,  attaché na dworze Napoleona III, później urzędnika Rządu Gubernialnego, dyrektora administracyjnego Szpitala Dzieciątka Jezus. Studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim i Uniwersytecie Jagiellońskim, ukończył również szkołę oficerską. Historyk i filolog, działacz społeczny, ochotnik w legionach Piłsudskiego, adiutant generała Władysława Sikorskiego, kapitan Wojska Polskiego. W okresie II wojny światowej członek ruchu oporu; po wyzwoleniu Bydgoszczy zaangażował się w ratowanie dzieł sztuki i zbiorów bibliotecznych. Wykładowca w tamtejszej Szkole Oficerskiej dla Podoficerów oraz gimnazjach męskich, redaktor lokalnej prasy, autor artykułów naukowych i popularnonaukowych z dziedziny historii oraz wojskowości.