Kulwieć, Michał

Radca stanu, kapitan gwardii carskiej, attaché na dworze Napoleona III. Za aktywny udział w powstaniu styczniowym na ziemiach litewskich ukarany wygnaniem i konfiskatą pozostałej części majątku. Wyemigrował do Francji, stał się orędownikiem, następnie bliskim współpracownikiem Andrzeja Towiańskiego. Po śmierci mistyka Kulwieć był typowany na jego następcę. Ożenił się z jego córką Anną Rachelą; po śmierci kobiety poślubił jej starszą siostrę Walerię. Wrócił z rodziną do kraju na mocy ukazu o amnestii. Osiadł w Warszawie, gdzie pracował jako urzędnik w Zarządzie Drogi Żelaznej i Wydziale Wojskowo-Policyjnym Rządu Gubernialnego; pełnił również funkcję dyrektora administracyjnego Szpitala Dzieciątka Jezus.