Żart blokowej

Żart blokowej to jedno z opowiadań składających się na wspomnienia Hanny Znatowicz z okresu II wojny światowej, z czasu, kiedy była więźniarką w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Autorka została wywieziona do obozu wraz z siostrą i jej córką z Warszawy w wyniku aresztowań podczas powstania warszawskiego. Opowiadanie dotyczy pierwszych wrażeń po uwięzieniu w Ravensbrück, kiedy siostry zostały rozdzielone zgodnie z obozowymi procedurami. Tytułowy żart odnosi się do zachowania jednej z funkcjonariuszek przyjmujących transport: blokowa zasugerowała Znatowicz, że jej siostra i siostrzenica zginęły tuż po przyjeździe. Ta, przekonana o śmierci najbliższych, popadła w rozpacz i otępienie. Szczęśliwie dość szybko okazało się, że informacja była nieprawdziwa – siostry wpadły na siebie przypadkiem podczas zgrupowania poprzedzającego inspekcję.