zapiski osobiste [dziennik]

DUBEL WCZEŚNIEJSZEGO (I JUŻ POPRAWIONEGO) WPISU.

DO USUNIĘCIA! NIE CZYTAĆ.

(IM)

Opis życia 16-letniej uczennicy żeńskiego gimnazjum w Krakowie, zajęć w szkole oraz przygotowania do egzaminu maturalnego. Gruszecka opisuje swoje szkolne przyjaźnie, pierwsze zauroczenia koleżankami, ale też wiele sytuacji i relacji konfliktowych między nią a dziewczętami. Od dzieciństwa towarzyszy jej poczucie inności (głównie ze względu na jej ambicje intelektualne), odrzucenia czy braku akceptacji. Dziewczyna pisze wprost o swoich ambicjach intelektualnych i twórczych poszukiwaniach - zarówno literackich, jak i naukowych. Gruszecka wspomina swój  pierwszy, jak się wydaje, niezachowany utwór dramatyczny "Kain". Opisuje również bliskie, ale niepozbawione ambiwalencji i poczucia niezrozumienia relacje rodzinne, jej stosunek do ojca, matki oraz rodzeństwa (sióstr i brata). W zapiskach pojawia się również wątek jej niezgoda na jednoznacznie kobiecą identyfikację genderową czy raczej poczucie wewnętrznej "męskości". Wspomina również o prowadzeniu przez nią wcześniej dziennika typu silva rerum. Przytoczone są fragmenty z najwcześniejszego (zachowanego i opisanego w bazie) dziennika z czasów 1895-98, w których Gruszecka rekonstruuje własny życiorys. Pojawiają się wyraźnie metadziennikowe uwagi, świadczące o dużej autorefleksyjności autorki, która zdaje sobie sprawę z celu prowadzenia osobistych notatek. U progu dorosłości Gruszecka analizuje swoje ambitne plany życiowe, również w kontekście prowadzenie nowoczesnego gospodarstwa (rysuje się wyraźnie wątek przekazania jej  przez ciotkę Teofilę ziemi pod gospodarstwo). Często zastanawia się, którą drogą pójść: nauk humanistycznych czy przyrodniczych i ścisłych. Wydaje się, że chciałaby połączyć te dwa obszary wiedzy. Początki studiów w studium rolniczym na UJ przynoszą jednak rozczarowanie - Gruszecka kreśli portrety kolegów studentów. Wspomniana jest (choć niewyraźnie) jej działalność w stowarzyszeniach studenckich (o lekko lewicowym, socjalistycznym zabarwieniu). Gruszecka zmienia kierunek studiów z rolniczego na chemię, ale planuje już studia za granicą. Tę część zapisków kończy informacja o samobójstwie przyjaciela i fragmenty wskazujące na kryzys psychiczny (emocjonalny), z jakim boryka się autorka.