Wspomnienia z lat 1945–1948

Wspomnienia Heleny Szczurowskiej z pierwszych trzech lat pracy w zawodzie nauczycielki na tzw. Ziemiach Odzyskanych, od roku szkolnego 1945–46 do 1947–1948. Autorka zaczęła pracę w przedszkolu i szkole w Wołczynie na Opolszczyźnie, nie mając jeszcze formalnych kwalifikacji. Opisała m.in. wysiłki, aby odbudować szkolnictwa w mieście, zorganizować pracę i naukę. W 1946 r. z własnej inicjatywy ukończyła w Oleśnie pięciomiesięczny wstępny kurs pedagogiczny dla czynnych niewykwalifikowanych nauczycieli. Otrzymane stypendium zobowiązywało Szczurowską do przepracowania kolejnych trzech lat w powiecie oleskim. Po odbyciu kursu została skierowana do pracy w wiejskiej szkole w  Łowoszowie (Szczurowska używa podwójnej nazwy tej miejscowości: „Wołoszów (Łowoszów)”), gdzie została kierowniczką. W początkowym okresie sama prowadziła zajęcia dla wszystkich siedmiu klas (łącznie ponad sto dwadzieścioro dzieci); oprócz przedmiotów podstawowych uczyła także religii. We wspomnieniach z tego okresu, momentami pełnych emfazy i religijnych odniesień, autorka ukazała proces formowania się szkolnictwa na Ziemiach Zachodnich, gdzie oprócz typowych powojennych trudności oświatowych (braki kadrowe, infrastrukturalne itp.) występowały dodatkowe komplikacje, np. komunikacyjne (słaba lub żadna znajomość języka polskiego u części dzieci i młodzieży) i formalne (niemieckie świadectwa szkolne). Szczurowska ze swojej aktywności zawodowej w Łowoszowie czerpała satysfakcją i poczucie dobrze wykonanej pracy.