Wspomnienia Stefanii Siatkowskiej z lat 1912–1914 dotyczące rodziny Stadnickich
Wspomnienia Stefanii Siatkowskiej z lat 1912–1918, okresu spędzonego w Nawojowej, majątku hrabiego Stadnickiego, gdzie po nieokreślonych, ale dramatycznych zdarzeniach („Utraciliśmy całe swoje mienie, pozostaliśmy bez grosza w kieszeni i dachu nad głową”), trafiła wraz z rodziną. Pracę u hr. Stadnickiego otrzymał ojciec autorki, wkrótce też spełniło się jej marzenie i sama także została zatrudniona na zamku. Relacja autorki obejmuje opisy: majątku w Nawojowej (okolicy miasteczka i zamku, pokoi, ogrodu), pracy pokojówki, zakresu jej obowiązków i wspomnienia kontaktów z pracodawcami – Heleną, Stefanią i Adamem Stadnickimi. Siatkowska sporo miejsca poświęciła tej rodzinie, wobec której żywiła uwielbienie i przejawiała entuzjastyczne poddaństwo, jej pracy towarzyszył zaś niesłabnący zachwyt i poczucie zaszczytu z powodu możliwości służenia u hrabiostwa. Wpatrzona w Stadnickich autorka z wielkim pietyzmem opisała zwyczaje swoich pracodawców, ich zajęcia, obyczaje i stosunki wewnątrz rodziny oraz między państwem a służbą, przy okazji przytaczając ciekawe anegdotki z życia na zamku. Fragmenty wspomnień dotyczą też innych osób pracujących wraz z autorką u Stadnickich. Zapiski obejmują również relację autorki z podróży i dwuletniego pobytu w innej posiadłości hrabiostwa – zamku Frain na Morawach (obecnie Vranov nad Dyjí w Republice Czeskiej) – dokąd udała się w charakterze opiekunki córek właścicieli Nawojowej: Marii, Jadwigi, Heleny i Stefanii Stadnickich. Notatki zawierają wzmiankę o rezygnacji z pracy w 1918 r. i emocjonalnym pożegnaniu ze Stadnickimi. Wspomnienia kończy opis ponownego spotkania z Adamem Stadnickim w 1918 r. i jego matką w 1928 r.
Oprócz wspomnień w zbiorze znajduje się niedokończona sztuka teatralna Święty Gral (Rycerz św. Grala. Dramat wielkopański z 1959 r.) Stefanii Siatkowskiej, która liczy dwa akty (akt 1, 4 oraz dialogi do aktu 2) i opowiada historię rodziny Stadnickich poprzez pryzmat losów głównego bohatera, hrabiego Adama. Oprócz niego w dramacie występują: hrabina Stadnicka (matka hrabiego), książę Leon Sapieha (stryj hrabiny), Staś (syn sługi), dozorca więzienia, urzędnik niemiecki oraz cały zastęp bohaterów fantastycznych – m.in. Jaśmin, Król Arthus, rycerze i dziewice. Sztuka rymowana, obejmuje życie hrabiego od dzieciństwa (akt 1), po schyłek życia (akt 4). Siatkowska rozpoczęła akcję sztuki w momencie, kiedy jej bohater, będąc małym chłopcem, przejmuje rolę właściciela rodzinnego majątku – już wtedy zaczyna ciążyć na nim odpowiedzialność. W kolejnej odsłonie Adam Stadnicki – młodzieniec świeżo po szkołach – musi wybrać pomiędzy obowiązkami wobec rodziny a chęcią korzystania z życia. Sztukę zamykają rozmyślania starego hrabiego: ograbiony z majątku i niesłusznie osadzony w więzieniu wspomina swoje życie. Jedną z odsłon tego aktu jest „Sen”. Ta część przedstawia rozmowę hrabiego z matką oraz sceny z dworu króla Arthusa – spotkanie króla z polskim rycerzem Henrykiem Probusem oraz z synem Adama Stadnickiego, Jędrkiem.
Do zbioru dołączony został list z wierszem do hrabiego Stadnickiego. W liście Siatkowska poruszyła m.in. kwestię swych pamiętników (przesłanych najwyraźniej Stadnickiemu do wglądu), w których zawarła wspomnienia z kilkuletniego pobytu w rodzinie Stadnickich, oraz swoją obecną sytuację zdrowotną i życiową. Pomimo upływu połowy wieku od zaprzestania pracy dla rodziny hrabiego, autorka nadal utrzymywała niezwykle podniosły i afektowany ton. Wyraźnie widać w liście silną emocjonalną więź autorki z rodziną Stadnickich: „[…] tak bardzo kochana Rodzina Wielce Czcigodnych Państwa”, i hierarchiczny charakter tejże relacji: „[…] widzę, że tylko po to posłana byłam do Przezacnego Domu WC Państwa, aby opisać kilka zdarzeń z życia, które teraz są miłą rozrywką dla Pana”.