publikacje

Wróć do listy

Relacja Racheli Kahan

Dokument z roku 1945, obejmuje wydarzenia z okresu 1939-1944. Relację otwierają informacje dotyczące początku okupacji. Latem 1939 roku autorka przebywała w Krakowie, a stamtąd – po wybuchu wojny – postanowiła przedostać się do swojej siostry zamieszkałej w Kołomyi. Rachela zapisuje, że wówczas miejsce to było zajęte przez Rosjan. Po przybyciu Niemców kobieta wraz z rodziną znalazła się pod opieką chrześcijańskich znajomych siostry, którzy zgodzili się udzielić im schronienia. Kobieta odnotowała, że chciała przedostać się do przebywającego w Będzinie męża, lecz bała się konsekwencji związanych z próbą nielegalnego przekroczenia granicy. Przez cały czas pozostawała w kontakcie z mężem, który starał się sprowadzić ją do domu. W końcu udało mu się namówić pewnego aryjczyka, by ten pojechał po Rachelę i przywiózł ją do Będzina. Zgodnie z planem męża, Rachela miała podawać się za żonę tego mężczyzny. Kobieta przystała na pomysł męża, choć podróżowała bez żadnych dokumentów i była świadoma ogromnego ryzyka. Na dokumentach widnieje adnotacja, że do miasta powróciła w kwietniu 1944 roku, jednak możliwe, że jest to data błędna, czego dowodzić mogą opisy miejsc, w których kobieta ukrywała się przez ponad pół roku. Po tym czasie zmuszona była udać się do łagru, w którym spędziła dalsze dwa i pół roku. Relacja Racheli składa się w znacznej mierze z charakterystyki kolejnych lokacji, w jakich się ukrywała. Towarzyszą im informacje na temat tego, co działo się z ukrywającymi się Żydami – autorka podawała je głównie w świetle obowiązujących przepisów zakazujących poruszania się pomiędzy Gubernatorstwem a Rzeszą komukolwiek bez odpowiednich dokumentów. Rachela pisała o możliwościach meldunku i powodach, dla których było to niebezpieczne. Autorka, w czasie swojego ukrywania się, spotkała się wyłącznie z jedną próbą szantażu – reszta jej kontaktów z chrześcijanami przebiegała właściwie – otrzymywała ona pomoc, udzielano jej schronienia, radzono i pozwalano korzystać zarówno z pustych mieszkań, jak i mniejszych kryjówek.

Autor/Autorka: 
Miejsce powstania: 
Będzin
Opis fizyczny: 
2 karty (210x295mm) maszynopisu w języku polskim.
Postać: 
kartki w teczkach
Technika zapisu: 
maszynopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
Dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1945
Stan zachowania: 
Dobry, czytelny i zdigitalizowany tekst
Sygnatura: 
301/706
Tytuł kolekcji: 
Zespół: Relacje ocalałych z holokaustu (zespół 301)
Uwagi: 
Tytuł relacji nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. W tekście dużo literówek, błędy językowe i interpunkcyjne, brak staranności spisania – przykład zdania z relacji: "Ponieważ wszyscy uciekali pprezd Niemcami na wschód żyć i ja pojechałam do mojej siostry, która mieszkała tu, u w KOłomyi" (pisownia zgodna z oryginałem). Tekst spisany dość chaotycznie, trudno zorientować się w kolejności zdarzeń i miejscu ich odbywania się. Błędy w datacji. Ze słów Autorki spisała Helena Chaim.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
schronienie, ucieczka, poszukiwanie kryjówki
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Nośnik informacji: 
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek: 
relacja