Relacja Frani Godlewicz
Frania Godlewicz po zakończeniu wojny znalazła się w Domu Dziecka w Chorzowie. Opisała swoje przeżycia z czasów okupacji niemieckiej, wspominając, że przed wojną jej ojciec miał skład rowerowy w Gdyni. We wrześniu 1939 r. rodzina przeprowadziła się do Warszawy i mieszkali po tzw. aryjskiej stronie, a potem w getcie, gdzie zmarła jej babcia. Po wyjściu z getta autorka traci ojca i matkę, o dziewczynkę troszczy się ciotka, która płaci za jej dalsze ukrywanie i utrzymanie. Po upadku powstania warszawskiego Frania zostaje wywieziona do obozu w Pruszkowie, a po wyzwoleniu wraca do Warszawy. Tam odnalazł ją wuj, z którym wyjechała. Potem trafiła do sierocińca w Chorzowie.
Miejsce powstania:
Chorzów
Opis fizyczny:
3 k. ; 29,5 cm.
Postać:
luźne kartki
Technika zapisu:
maszynopis
rękopis
Język:
Polski
Miejsce przechowywania:
Dostępność:
dostępny do celów badawczych
Data powstania:
1947
Stan zachowania:
dobry
Sygnatura:
301/2747
Tytuł kolekcji:
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi:
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Spisała Janina Sobol-Masłowska.
Słowo kluczowe 1:
Słowo kluczowe 2:
Słowo kluczowe 3:
Data dzienna:
28 sie 1947
Główne tematy:
okupacja niemiecka, getto, ukrywanie się po tzw. aryjskiej stronie, powstanie warszawskie, sierociniec
Zakres chronologiczny:
Od 1939 do 1945
Nośnik informacji:
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek:
relacja