publikacje

Wróć do listy

Relacja Eugenii Truskier

Eugenia Truskier szczegółowo opisuje warszawskie getto (zabudowę, mury i bramy, rozmieszczenie posterunków policji polskiej i niemieckiej itd.) i panujące w nim relacje oraz warunki życia. Przypomina o działalności Rady Żydowskiej, szmuglu, w który były zaangażowane głównie dzieci. Przypomina o więzieniu na terenie getta, w którym przetrzymywano dzieci zajmujące się przemytem przez mur. Rodzice po otrzymaniu pouczenia i zapłaceniu grzywny mogli je stamtąd odbierać. W getcie funkcjonowały: poczta, banki, szpitale, szopy, w restauracjach i cukierniach pojawiali się nielicznie bardzo bogaci Żydzi. Miejsca te kontrastowały z ulicami, gdzie inni umierali z głodu. W przededniu Wielkiej Akcji (22 lipca 1942 r.) przed budynkiem Judenratu zebrał się tłum i Truskier wspomniała, że wielu mieszkańców getta zgłaszało się, aby wyjechać do pracy na wschód, wierząc w propagandę niemiecką. Wtedy większość ludności żydowskiej sprzedawała za bezcen pozostałości wartościowych przedmiotów lub oddawała je na przechowanie Polakom. Samobójstwo Adama Czerniakowa, przewodniczącego Judenratu, było według autorki jedynym wyjściem z sytuacji, kiedy rozpoczęła się lipcowa akcja deportacyjna, w trakcie której Żydzi byli pędzeni na Umschglagplatz i wywożeni do Treblinki. 

Autor/Autorka: 
Miejsce powstania: 
Warszawa
Opis fizyczny: 
31 s. ; 21 cm.
Postać: 
zeszyt
Technika zapisu: 
maszynopis
rękopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1945
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
301/474
Tytuł kolekcji: 
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi: 
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Tekst autoryzowany. Odpis w maszynopisie.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
okupacja niemiecka, getto, deportacje
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1939 do 1943
Nośnik informacji: 
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek: 
relacja