Relacja Chai Szafran
Chaja Szafran opisuje wojenne wydarzenia w Sandomierzu, przypomina m.in., że w mieście długo nie tworzono getta. Kiedy powstało getto, ludność żydowska miała negatywny stosunek do Judenratu i policji żydowskiej. Autorka została wywieziona z Sandomierza do Starachowic (pracowała w fabryce amunicji), następnie do Auschwitz (1944). Szła w marszu ewakuacyjnym do Ravensbrück, stamtąd trafiła do obozu w Neustadt, gdzie doczekała wyzwolenia. Szafran wspomina o denuncjacjach, wymienia nazwiska znajomych osób wydanych przez Polaków i rozstrzelanych.
Miejsce powstania:
Łódź
Opis fizyczny:
7 k. ; 29,5 cm.
Postać:
luźne kartki
Technika zapisu:
maszynopis
rękopis
Język:
Jidisz
Polski
Miejsce przechowywania:
Dostępność:
dostępny do celów badawczych
Data powstania:
1947
Stan zachowania:
dobry
Sygnatura:
301/3084
Tytuł kolekcji:
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi:
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Spisała Klara Mirska. Tekst autoryzowany. Załączono przekład na język polski. Protokolantka umieściła w dokumencie notatki o trudnościach podczas spisywania relacji, tj. uzyskiwania od Chai Szafran konkretnych informacji (zaznaczyła jednak, że autorka wszystko bardzo dobrze pamiętała).
Słowo kluczowe 1:
Słowo kluczowe 2:
Słowo kluczowe 3:
Data dzienna:
5 gru 1947
Główne tematy:
Zagłada, getto, denuncjacje, obóz koncentracyjny, marsz ewakuacyjny
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe:
Zakres chronologiczny:
Od 1939 do 1945
Nośnik informacji:
papier
mikrofilm
nośnik elektroniczny
Gatunek:
relacja