Relacja Broni Markowicz-Boraks
Bronia Markowicz-Boraks w czasie okupacji niemieckiej podzieliła los „wszystkich Żydów” w Warszawie – jak pisała w relacji. Jej mąż pracował w zakładzie Toebbensa w getcie, w którym produkowano na potrzeby Wehrmachtu m.in. odzież i mundury. Autorka opisała wielką akcję likwidacyjną w getcie (1942). W tym czasie trafiła wraz z mężem i synem na Umschlagplatz. Mąż został wypuszczony, a ona z synem chowała się „pośród stosu trupów”. Znalazła schronienie na terenie szopu Toebbensa (do stycznia 1943), później wyszła z dzieckiem z getta. Początkowo ukrywała się na tzw. na aryjskich papierach w śródmiejskim mieszkaniu, następnie przeprowadziła się na Pragę. Wspomina, że bezustannie obawiała się o swoje życie i syna.
Miejsce powstania:
Bytom
Opis fizyczny:
3 k. ; 29,5 cm.
Postać:
luźne kartki
Technika zapisu:
rękopis
Język:
Polski
Miejsce przechowywania:
Dostępność:
dostępny do celów badawczych
Data powstania:
1946
Stan zachowania:
dobry
Sygnatura:
301/2160
Tytuł kolekcji:
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi:
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Spisała Ida Gliksztejn.
Słowo kluczowe 1:
Słowo kluczowe 2:
Słowo kluczowe 3:
Data dzienna:
18 li. 1946
Główne tematy:
getto warszawskie, akcja likwidacyjna, ukrywanie się po tzw. aryjskiej stronie
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe:
Zakres chronologiczny:
Od 1942 do 1944
Nośnik informacji:
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek:
relacja