Przygoda Marysi [Novelė, siųsta „Dzien Polski“ redakcijos novelių konkursui]
Nowela przysłana na konkurs „Dnia Polskiego” z 1937 r. Autorka rozpoczyna od zakreślenia ramy czasowej – okresu pierwszej wojny światowej nazwanej przez autorkę „niszczycielką ludów”. Opowieść rozpoczyna się od informacji, że do dworu przyjeżdża pewna pani ze swoim synkiem i „przygodną nianią” – Marysią. Narracja prowadzona jest pierwszoosobowo z pozycji matki. Autorka opisuje wygląd niani jako mało atrakcyjnej osoby. Sytuacja wojenna zmusza matkę i nianię do wyjazdu do Finlandii, gdzie mieszkają teściowie kobiety. Gdy bohaterki docierają na miejsce, następuje opis problemów niani, która nie może porozumieć się z mieszkańcami domu. Pojawia się informacja, że Marysia określa swoich nowych gospodarzy mianem „Dzikusy”. Pewnego dnia Marysia wraz z Romankiem – tak nazywało się dziecko – zdecydowała się pójść na spacer. Kiedy zbliżała się godzina karmienia okazało się, że niania nie wraca. Matka dziecka zaczęła się denerwować i nie wiedziała co zrobić. Próbowała powiedzieć teściowi co się wydarzyło, lecz nie mogli się porozumieć. Kobieta zaczęła pogrążać się w rozpaczy, lecz wymyśliła, że pójdzie na szosę ich poszukać. Idąc drogą zobaczyła mały czerwony punkcik, który zbliżał się do niej. Była to obca kobieta jadąca na rowerze z dzieckiem a za nimi biegła Marysia, która myślała, że dziecko zostało uprowadzone. Zakończenie noweli jest szczęśliwe – bohaterom udało się bezpiecznie trafić do domu.