Przeżycie wojenne

Autorka opisuje po krótce swoje życie oraz zesłanie na Syberię.

Urodziła się w 1924 r. w Grudzielcu Nowym. Tam ukończyła 4 klasy szkoły podstawowej. W 1936 r. wyjechała do siostry, która mieszkała z mężem i synkiem w miejscowości Gliniszcze, pow. Kosów Poleski. Pomagała siostrze w gospodarstwie. W 1939 r. urodziła im się córka.

Dnia 10. Lutego 1940 r. nad ranem przyszli żandarmi rosyjscy i kazali się w 15 min. spakować. Załadowali ich do pociągu towarowego i wieźli przez miesiąc, potem jeszcze ciężarówkami. 12. Marca znaleźli się we wsi Zora w rejonie Archangielska. Mieszkali w barakach, po 2 rodziny w jednym, pomieszczeniu. W maju zmarła siostra. O żywność było bardzo trudno. W 1943 r. szwagra zabrali na wojnę. Kazimiera została sama z dwójką małych dzieci siostry. Rok później przeniesiono ich w okolice Charkowa. Tam umiera chłopiec. Dziewczynka, mimo licznych chorób, przeżyła. W maju 1946 r. przyjechały do Polski, do Szczecina. Tam przyjechał po nią brat i zabrał wraz z siostrzenica do domu. Wróciła po 9 latach tułaczki. W domu było wszystko w porządku, tylko ojciec zmarł w 1942 r. Wyszła za mąż.