Pamiętnik. Od caratu - do Wolności. Rok 1885-1939
W pamiętniku Natalia Giersz spisuje wspomnienia bardzo osobiste i emocjonalne, chociaż nieuporządkowane i wielowątkowe. Cechę charakterystyczną dzieła stanowi łańcuszkowe opisywanie kolejnych zdarzeń, w które wplatane są opisy kolejnych sytuacji, by po chwili powrócićdo momentu wyjściowego przedstawianego z innej perspektywy. Warto w tym miejscu podreślić, iż wspomnienia pamiętnikarki bogate są w szczegóły jej życia prywatnego, zawierają też wiele informacji z życia jej rodziny i otoczenia, w tym ciekawe i barwne opisy najbliższego środowiska autorki. Wyjątkowo atrakcyjnie opisuje zdarzenia, których była świadkiem. Interesujące są fragmenty dotyczące wyglądu i wyposażenia wnętrz mieszkalnych, do których przeprowadzała się jej rodzina. Warto zauważyć, że owym opisom towarzyszą przeważnie komentarze z opiniami pamiętnikarki. Natalia Giersz pisze wspomnienia z pasją i zaangażowaniem, wiele uwagi poświęcając życiu towarzyskiemu i obyczajom. Autorka przywołuje na przykłas obrzęd przygotowania panny młodej do ślubu i wesela. We wspomnienia wplotła również wiele informacji z aktualnego życia politycznego i także przy tej okazji nie stroniła od wyrażenia własnego postrzegania przedstawianych zdarzeń. Na tym tle wyraźniej rysują się jej wewnętrzne rozterki w wartościowaniu Rosjan z jej najbliższego otoczenia. Czytając jej wspomnienia bez trudu można zauważyć, że często i chętnie wraca w nich do okresu dzieciństwa, które wydaje się być dla niej najlepszym czasem jej życia. Do czasu dymisji ojca z ostatnio zajmowanej posady rodzina pamiętnikarki prowadziła towarzyskie, dostanie i bogate w wydarzenia społeczno-polityczne życie. Po odwołaniu ojca ze stanowiska ulegają zmianie warunki życia całej rodziny. Konsekwencje tego zdarzenia dla autorki pamiętnika były prawdziwym życiowym wyzwaniem, które sama okresliła jako tragedię. Rodzice, próbując poradzić sobie z zaistniałą sytuacją, oddają ją na wychowanie do dalszej rodziny. W tym fragmencie pamiętnika niezwykle ciekawe są opisy zabaw i spędzania czasu wolnego poza domem. Podobnie jak w poprzednich częściach wspomnień pamietnikarka wiele miejsce przeznacza na drobiazgowe opisywanie zdarzeń z jej "nowego" życia. Dość interesującym jest opis podróży i zwiedzanie wystawy w Krakowie.