Notatki pamiętnikarskie

Pierwsza strona stanowi zapis wydarzeń z 2 stycznia. Otwiera ją opis egzekucji na 60 żołnierzach „bolszewikach, czy żydach” [w takim właśnie zapisie]. Autorka opisuje życie codzienne w okupowanej Warszawie. Czyta też dużo prasy, później zdając relacje. Ma dostęp do dużej ilości informacji o tym, co się dzieje za granicą. Pisze o wysyłaniu grypsów. Opowiada o odwiedzinach u znajomych, o znajomych odwiedzających ją, wyraża swoją irytację w związku ze straceniem łączności z gettem z którym robiła interes futrzarski.

Pracuje w szpitalu, a jej koleżanka, która we wspomnieniach się pojawia, w areszcie na Pawiaku. Wspomnienia zawierają bogaty opis karnawału w 1942 r.

Żartobliwie w pewnym miejscu tytułuje pamiętnik: „niewolne lata”. Wspomina rocznicę samobójczej śmierci swojego brata . Opisuje moment, w którym dowiaduje się o śmierci Boya-Żeleńskiego i zastanawia się, czy byłby on zadowolony z takiego uczczenia jego pamięci, jakim było zamówione nabożeństwo. Wspomnienia pełne są bogatych opisów jej życia towarzyskiego oraz trudności związanych z handlem z gettem.