Materiały i notatki Zofii Reutt-Witkowskiej

Zapiski są zbiorem tekstów rękopiśmiennych i maszynopisowych, dotyczących przede wszystkim kompletowanych przez Zofię Reutt-Witkowską informacji historycznych, prawdopodobnie do jej własnej twórczości. Pierwszy zeszyt to Lektura. Jesienin, Synowie Ziemi, 1933, w którym otwierające zdanie brzmi: „Brat mój, Ukochany w Słońcu, Sergiusz Jesienin” (s. 2), a kolejne notatki zapisano w większości cyrylicą. Notatki do lektury Synowie Ziemi zostały sporządzone w języku polskim w formie krótkich spostrzeżeń. Kolejne jedenaście stron to maszynopis sporządzanych w telegraficznym skrócie wiadomości dotyczących historii Polski, przede wszystkim Słowiańszczyzny i panowania pierwszych Piastów. Autorka notuje wykorzystane materiały, są to m.in. kroniki Jana Długosza i Galla Anonima, a także opracowania Wilhelma Bogusławskiego, Mariana Sokołowskiego oraz Antoniego Małeckiego. W maszynopis wklejono również naszkicowaną odręcznie mapę fragmentu Wielkopolski z zaznaczonymi Wisłą, Wartą, jeziorem Gopło, miastami Kołem i Bydgoszczą i granicą z Czechami. Następne 65 stron to luźne karty rękopisu pisane w przeważającej części w języku francuskim, dotyczące prac historycznych w tym samym języku, m.in. La cité antique Fustela de Coulange z 1880 r. i La religion à Rome sous les Sévères Jeana Reville'a z 1885 r. Kolejną część notatek znajduje się w zeszycie z okładką z grafiką pomnika Jagiełły w Krakowie i tytułem Materiały Rew. Fr. W zbiorze zachowały się jednak luźne karty pochodzące z kilku zeszytów, wychodzące poza tę tematykę. Dalej znajduje się okładka zeszytu zatytułowanego Notes sur le XI siècle z adresem dr. Reutta w Warszawie i Witkowskich w Krakowie. Podany spis treści wymienia kolejno opracowane książki oraz bibliografię historii Rosji w XI w. i Francji. Większość tych notatek jednak nie zachowała się. Wśród kolejnych luźnych kart znajdują się: horoskop nr 5/III/1893, przekreślony niebieską kredką list Reutt-Witkowskiej do wujostwa z 1921 r., notatki cyrylicą Uchodzą okruszki (również o charakterze historycznym) oraz dwie obszerne karty zatytułowane Galicja (k. 93–94) z informacjami przyrodniczymi (rośliny pobrzeża, krzewy, drzewa, łąki).
Ostatni zeszyt to Rachunki domowe, I półrocze 1922 (k. 95–106), w którym autorka skrupulatnie notuje wydatki od stycznia do czerwca, z podziałem na dni oraz dwie kategorie: „życie” i „alia”. Wśród rachunków krótkie informacje, jak np. „mięso zdrożało”.