publikacje

Wróć do listy

Dzieje Zakładu Sierot w Krakowie podczas okupacji niemieckiej

Sabina Mirowska-Hochberger opisała historię Żydowskiego Domu Sierot, przypominając, że we wrześniu 1939 r. kierownictwo sierocińca opuściło Kraków, a jego zarządzaniem zajęła się Anna Feuerstein. Po utworzeniu getta w Krakowie (20 marca 1941) Niemcy przedłużyli zakładowi opiekuńczemu termin przeprowadzki do 1 kwietnia. Według rozporządzenia wszystkie dzieci żydowskie przebywające po „stronie aryjskiej” powinny były również znaleźć się w getcie. Do sierocińca przynoszono dzieci ze żłobków przyzakonnych, autorka wspomina również o księdzu, który przyszedł  z niepełnosprawnym umysłowo chłopcem. Sieroty pracowały, m.in. kleiły koperty, montowały szczotki. Starsze dziewczęta pomagały w szpitalu epidemiologicznym. Podczas wysiedlenia 28 października 1942 r. personel i podopieczni zgromadzili się na placu Zgody, skąd zostali przewiezieni do Płaszowa, a także pociągami do obozu koncentracyjnego w Bełżcu. Widok budynku sierocińca po likwidacji budził grozę – porozrzucane części ubrań i pojedyncze buciki. Mirowska-Hochberger zrelacjonowała także przebieg akcji likwidacyjnej krakowskiego getta (1943).

Miejsce powstania: 
Kraków
Opis fizyczny: 
9 k. ; 29,5 cm.
Postać: 
luźne kartki
Technika zapisu: 
maszynopis
rękopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
1946
Stan zachowania: 
dobry
Sygnatura: 
301/2048
Tytuł kolekcji: 
Relacje Żydów Ocalałych z Zagłady
Uwagi: 
Relację spisała Maria Holender. Tekst autoryzowany. Dodatkowe informacje zob. Martyna Grądzka, „Przerwane dzieciństwo: losy dzieci Żydowskiego Domu Sierot przy ul. Dietla 64 w Krakowie podczas okupacji”, Kraków 2012.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Data dzienna: 
1 gru 1946
Główne tematy: 
okupacja niemiecka, getto, sierociniec żydowski
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1939 do 1944
Nośnik informacji: 
papier
nośnik elektroniczny
Gatunek: 
relacja