Na początku października 1929 r. autorka przebywa w Bolcienikach. Opisuje wizytę prezydenta w pobliskich Bieniakoniach, a potem uroczystość z okazji 350. jubileuszu Uniwersytetu Wileńskiego. Pojawiają się znowu problemy w Koreliczach, ponieważ większość ryb transportowanych do gospodarstwa w czasie upałów padła.
Dziennik otwierają wpisy z czerwca 1929 r., gdy autorka przebywa razem z matką w Marienbad, w Czechosłowacji, a w mieszkaniu Żółtowskich trwa remont. Diarystka opisuje podróż i pobyt w Marienbadzie. Spotyka tam poznaną wcześniej w Polsce Miss Warrender, Augusta Cieszkowskiego i innych znajomych. Spotykają też Niemkę, która przed wojną była nauczycielką w majątku Kieniewiczów w Dereszewiczach. Jadą do miejscowości Teplá, gdzie zwiedzają klasztor. W drodze powrotnej zatrzymują się w Norymberdze, a potem w Dreźnie, zwiedzając miasta.
W październiku 1928 r. autorka jedzie z matką do Krynicy na kurację. Po drodze zatrzymują się w Warszawie, gdzie spotykają wiele znajomych osób – m.in. Karolowie Radziwiłłowie, Lasocki, Leonowie Sapiehowie, Przeżdziecka, Czetwertyńska. W Krynicy Żołtowska spotyka się m.in. z Mirą Stablewską i Antoniową Morawską.
Wpisy w tym tomie dziennika zaczynają się w grudniu 1927 r., kiedy Żółtowscy przebywają w Warszawie. W związku z rozłamem w partii SChN powołany został Komitet Zachowawczy, mający na celu wypracowanie wspólnej strategii stronnictw prawicowych wobec rządu. Mąż autorki uczestniczy w zebraniach politycznych, podczas których ugrupowania prawicowe tworzą wspólny front gospodarczy. Diarystka dużo uwagi poświęca jak zwykle tematom politycznym. Spotyka się też ze znajomymi – odwiedza m.in. Raczyńskich, Marię Sobańską (zwaną Marylką), Jadwigę Kwilecką, Tatarkiewiczów, Chłapowskich.
Dziennik zaczyna się na początku 1927 r., kiedy Żółtowscy przebywają w Poznaniu. Autorka opisuje spotkania towarzyskie i rodzinne. Razem z nimi przebywa siostrzenica Janiny, Tekla Łopacińska, która zaczyna także nawiązywać liczne kontakty w środowisku poznańskim. Diarystka stwierdza też, że charakter siostrzenicy uległ poprawie w atmosferze ich domu: „Tekla się bardzo podoba i wszyscy uważają że jest sprytna i milutka. Tekli powodzenie rośnie z dniem każdym. Dar towarzyskiej łatwości odziedziczyła po Łopacińskich.
Przebywając wiosną 1926 r. w Poznaniu, autorka opisuje życie towarzyskie, którego jednym z głównych nurtów jest omawianie sytuacji politycznej. Odbywają się wieczorki dyskusyjne dotyczące bieżących spraw politycznych i społecznych, w których uczestniczą m.in. Roztworowski, Ludwika Dobrzyńska-Rybicka, prof. Tadeusz Grabowski, redaktor Kuriera Poznańskiego, Jerzy Drobnik, Wanda Korytowska. Żółtowscy spotykają się często też m.in. z Henrykiem Skirmunttem i podróżują do Wierzenicy, odwiedzając Augusta Cieszkowskiego.
Relacja zaczyna się w sierpniu 1925 r., gdy autorka jak zwykle spędza lato w Bolcienikach, przebywając z rodziną. Na początku września jej mąż, Adam przyjeżdża do Bolcienik z Warszawy i relacjonuje sytuację polityczną – działania ziemian przeciwko reformie rolnej, a także wiadomość, że jego brat, Paweł Żółtowski został dyrektorem Izby Rolniczej w Poznaniu. We wrześniu Żółtowska uczestniczy w lokalnym zebraniu ziemian i dogląda połowu karpi w rodzinnym gospodarstwie w Koreliczach.
W sierpniu 1924 r. Janina jedzie z Adamem do Mołodowa, gdzie odwiedzają Skirmuntów. Potem wracają do Bolcienik, autorka zajmuje się głównie pisaniem powieści. Jej mąż dogląda majątku w Koreliczach. Rozwija się też gospodarstwo rybne, jednak rodzina obawia się dalszych reform i opodatkowania, dlatego sytuacja finansowa jest niepewna. We wrześniu Adam wyjeżdża do Warszawy i Poznania, a autorka zostaje jeszcze w rodzinnych stronach. Jesienią okazuje się, że planowany dochód z nowego przedsiębiorstwa przepadł, ponieważ część ryb padła z powodu niedoborów świeżej wody.
W sierpniu 1923 r. autorka przebywa nadal w rodzinnych stronach, podczas gdy jej mąż jest w Warszawie, gdzie ponownie zajmuje się sprawami politycznymi i próbuje znaleźć możliwość dostania się do sejmu. Diarystka stwierdza, że Adam żałuje wcześniejszej decyzji o porzuceniu kariery politycznej na rzecz filozofii.
Zapiski w tym tomie dziennika zaczynają się w lipcu 1922 r., gdy autorka razem z mężem odwiedziła jego rodzinę w Jarogniewicach. Opisała mieszkańców tamtejszego dworu – m.in. Adama Żółtowskiego (syna Stefana i Gabrieli, dalekiego kuzyna Adama – męża Janiny Żółtowskiej) i Cesię (Cecylię Żółtowską, córkę Adama Żółtowskiego). Żółtowscy pojechali też do Gołuchowa, a potem do Czacza. Diarystka opisała nabożeństwo odbywające się tam w Boże Ciało. Rodzina cały czas śledziła aktualne wydarzenia polityczne. Autorka przy okazji relacjonowania bieżących zdarzeń (m.in.