Paleolog, Stanisława

Działaczka niepodległościowa, podpułkownik Wojska Polskiego RP, komisarz Policji Państwowej, funkcjonariuszka Policji Polskiej GG, kapitan czasu wojny w ramach Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Brała udział w obronie Lwowa, w listopadzie 1918 r. wstąpiła do Straży Obywatelskiej, służyła jako sanitariuszka i kurierka. Wstąpiła do Milicji Obywatelskiej w grudniu 1918 r., następnie do Ochotniczej Legii Kobiet. Pełniła funkcję adiutantki komendantki OLK, Aleksandry Zagórskiej. W 1920 w szeregach OLK uczestniczyła w wojnie polsko-bolszewickiej pod Warszawą. W 1925 r. wstąpiła do Policji Państwowej, gdzie organizowała Policję Kobiecą. W czasie okupacji niemieckiej służyła w Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa, działając jednocześnie w konspiracji. W obawie przed aresztowaniem w 1946 r. wyjechała z Polski. Ostatecznie osiadła w Wielkiej Brytanii i w 1955 r. została ministrem bez teki w pierwszym rządzie Antoniego Pająka władz RP na uchodźstwie. W 1957 r. opublikowała książkę The Women Police in Poland 1925–1939.