Tekst Filomeny Wnęk to rodzaj konspektu, w którym opisuje swoje życie. Dzieli je na trzy okresy: 1) do 20 roku życia, czyli do zakończenia II wojny światowej, 2) do 55 roku życia – lata aktywności zawodowej, 3) po przejściu na emeryturę. Swą opowieść zaczyna od trudnego dzieciństwa. Dowiadujemy się o śmierci matki, gdy miała zaledwie 7 lat. Filomenę i jej 3 starsze siostry wychowywał ojciec. W rodzinie panowała bieda i niejednokrotnie musiała pracować. Z tego okresu wspomina m.in. zajęcia w Domu Robotniczym, wakacje u bogatej rodziny na wsi.

Jest to zbiór listów Heleny Marek do syna, Wiktora.

1. Kartka z dn. 5.08.1972 r. ze Szczawnicy-Zdroju [s. 101-102]

Przebywa w sanatorium. Mieszka w pokoju z 2 osobami. Spotkała znajomą. Czyta, pisze wspomnienia. Organizuje wycieczki m.in. do Krakowa.

Pisze o pomniku, że jest prawie gotowy. Trzeba jeszcze wyryć napisy. [Prawdopodobnie chodzi o nagrobek dla męża, który zmarł dwa lata wcześniej].

2. List z dn. 12.01.1986 r. z Warszawy [s.107]

Kopia maszynowa utworu Babcia nie lubi aut z poprawkami rękopiśmiennymi autorstwa Heleny Moskwianki-Fikowej, podpisana Helena Moskwianka.

Sztuka obyczajowa opowiadająca o wymowniku (rolnik, który przeszedł na emeryturę, przekazawszy gospodarstwo w zamian za dożywotnie utrzymanie). Na trzeciej stronie sztuki autorka zamieściła wykaz osób.