Relacja stanowi opis zajść z początku listopada 1931 r.; w tym czasie na Uniwersytecie Stefana Batorego miały miejsce zamieszki oraz demonstracje o charakterze antysemickim. Przyczyną zajść stało się żądanie, które „młodzież chrześcijańska" przedstawiła kierownikowi Zakładu Anatomii Opisowej, profesorowi Michałowi Reicherowi. Oczekiwała ona, iż podział preparatów prosektoryjnych przebiegał będzie zgodnie z podziałem według kryterium wyznania. Wynikało to z wyraźnego podziału wśród społeczności studenckiej na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”.

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r.; kontekstem opisywanych zdarzeń jest sytuacja, która miała miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Wówczas, w czasie wyraźnego podziału, jaki zapanował wśród społeczności studenckiej, na uczelni doszło do zamieszek i zajść o charakterze antysemickim. „Studenci chrześcijanie” żądali od kadry zmiany zasad przydziału preparatów prosektoryjnych.

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r.; kontekstem są zajścia antysemickie, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i zamieszki studenckie, które z terenu Uniwersytetu przeniosły się na ulice miast. Wypowiedź Jadwigi Żukowskiej ma na celu potwierdzenie relacji koleżanki ze studiów – Wandy Kuczyńskiej. 

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r.; opis dotyczy wspomnień świadkini zajść antysemickich, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W owym czasie, wśród społeczności studenckiej, istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”. Podział ów przyczynił się do licznych zajść i zamieszek o charakterze antysemickim, które z terenu uczelni przeniosły się na ulicę miasta. 

Relacja obejmuje wydarzenia z początku listopada 1931 r.; w tym czasie, na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”. Relacja dotyczy zdarzeń, jakie miały miejsce na terenie uczelni oraz poza nim.

Relacja obejmuje wydarzenia z 9 i 10 listopada 1931 r. Dotyczy zajść antysemickich, jakie miały miejsce na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. W owym czasie, wśród społeczności studenckiej, istniał wyrażny podział na „studentów chrześcijan” i „studentów Żydów”. Sytuacja doprowadziła do zamieszek i zajść antysemickich, a także do formowania sie demonstracji studenckich. 

Relacja obejmuje wydarzenia z okresu 8-14 listopada 1931 r.; opis dotyczy sytuacji, z jaką mierzyła się kadra Uniwersytetu Stefana Batorego. W owym czasie, wśród społeczności studenckiej istniał wyraźny podział na „studentów Żydów” oraz „studentów chrześcijan”. Doprowadziło to do manifestacji i zajść o charakterze antysemickim, które z terenu uczelni przeniosły się na ulice miasta. 

Przygotowywana w 1860 r. przez Antoninę Machczyńską praca poświęcona polskiej historii spotkała się – jak odnotowuje diarystka – z pewnym powątpiewaniem Adama Jerzego Czartoryskiego, który stwierdził: „Nie wiem… nie widziałem jeszcze nigdy historii pisanej przez kobietę… Praca niesłychana, ale próbuj” (k. 4r).  Dziennik ten był dla diarystki formą motywowania się do pracy, do samodoskonalenia, do rozwijania się w zawodzie nauczycielki.

Autorką pamiętnika jest Zuzanna Borowicz, studentka Akademii Medycznej. Wspomnienia dotyczą okresu dwóch miesięcy 1945 r. i obejmują wspólne przeżycia autorki i jej najbliższej przyjaciółki, które w lipcu owego roku przyjechały do Wrocławia z myślą o studiowaniu medycyny. Zuzanna opisuje zarówno początki pobytu we Wrocławiu (m.in. zakwaterowanie w pustej sali w klinice), jak i początki formowania się uczelni medycznej po wojnie, np. pracę Straży Akademickiej.

Zbiór listów dotyczących przebiegu studiów autorki. W 1968 r. była ona studentką piątego roku studiów zaocznych na historii i w ramach seminarium u profesor Kormanowej przygotowywała pracę magisterską pt. Powiat Koło w pierwszych latach władzy ludowej. Autorka przesyłała Kormanowej notatki z akt powiatu kolskiego, przechowywanych w archiwum w Koninie. Informowała też, że materiały dotyczące reformy rolnej znajdowały się w siedzibie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kole. Wspominała o wydanej w 1963 r. monografii Koła p.t.