Zagłada getta żydowskiego w Warszawie
Autorka poświęciła tekst kronikarskiemu zapisowi eksterminacji ludności żydowskiej oraz likwidacji getta warszawskiego.
Zapiski otwierają informacje dotyczące sytuacji w getcie warszawskim w 1942 roku (w tym selekcje i wywózki). Autorka odnotowała zabójstwa dokonane w nocy z 17 na 18 maja 1942 roku na działaczach społecznych działających w getcie. Opisała także zasłyszane wieści dotyczące zagłady na Kresach Wschodnich oraz w Kraju Warty, jak i historie dotyczące wywózek do obozów zagłady. Oddała generalną atmosferę strachu w getcie w trakcie akcji likwidacyjnej.
Autorka poświęciła nieco miejsca historii męża, który po przejściu na „aryjską stronę” zmagał się z szantażystami i próbami wydania w ręce kolaborantów.