publikacje

Wróć do listy

Wspomnienia Zofii Gromek z powstania warszawskiego

Główna część wspomnień dotyczy powstania warszawskiego. Rodzina Zofii Gromek zdecydowała się, by pozostać w Warszawie. Pierwszego sierpnia autorka razem z córką chroniła się w piwnicach na warszawskiej Woli (m.in. w budynku przy ul. Płockiej) i obserwowała rzeź na Woli. Podczas ucieczki została ranna, ale ocalała dzięki temu, że upadła na ulicę pełną ciał zabitych cywilów i udawała martwą. W budynku znajdującym się niedaleko miejsca, w którym została ranna, znalazła schronienie dla siebie i córki – w piwnicy przebywała przez siedemnaście dni. Po tym została wyprowadzona z piwnicy przez sanitariusza ze Szpitala Wolskiego i tam też przebywała w kolejnych tygodniach. Dowiedziała się też o pogłoskach o jej śmierci, które dotarły do jej męża. W zakończeniu Zofia Gromek wspomina o wpływie, jaki wywarły na jej dalsze życie wydarzenia wojenne – pisze, że stała się zaborcza, nie mogła znieść zapachu dymu z ogniska. Wyznaje, że wspomnienia pisała z myślą o dzieciach i wnukach, a zadedykowała je córce Elżbiecie.

Autor/Autorka: 
Miejsce powstania: 
Warszawa
Opis fizyczny: 
47 s. ; 29,5 cm.
Postać: 
kartki w teczkach
Technika zapisu: 
maszynopis
Język: 
Polski
Dostępność: 
dostępny do celów badawczych
Data powstania: 
Od 1994 do 1998
Stan zachowania: 
bardzo dobry
Sygnatura: 
akc. 15947
Uwagi: 
Tytuł nadany przez redakcję Archiwum Kobiet. Na k. 1 zdjęcie autorki, dodatkowo zaświadczenie ze szpitala o urodzeniu córki Elżbiety, na k. 17 zdjęcie Zofii z córką z lutego 1944 r. wykonane w podwarszawskich Płudach.
Słowo kluczowe 1: 
Słowo kluczowe 2: 
Słowo kluczowe 3: 
Główne tematy: 
przeżycia wojenne, powstanie warszawskie, ludność cywilna podczas powstania warszawskiego
Nazwa geograficzna - słowo kluczowe: 
Zakres chronologiczny: 
Od 1944 do 1950
Nośnik informacji: 
papier
Gatunek: 
pamiętnik/wspomnienia