Szpital na Czystem i ja.

Autorka opisuje działalność Szpitala Żydowskiego na Czystem od początku wojny prawie do chwili jego likwidacji. Obszernie pisze o pracy w trakcie kampanii wrześniowej i okupacji. Opisuje proces przeniesienia szpitala do getta i jego zadania na nowym miejscu (braki leków, opatrunków, problemy lekarzy i pielęgniarek).

W tekście znajdują się informacje osobiste dotyczące między innymi córki Autorki, która w styczniu 1943 roku przedostała się na „aryjską stronę”. Autorce udało się uciec z getta w niedługi czas potem. Napisała o spotkaniu z córką i wspólnym ukrywaniu się przez okres około 2 tygodni, opisała też rozstanie.

Tekst urywa się na roku 1943, brak informacji o dalszych losach Autorki. Wiadomo, że jej córka nie przeżyła okupacji, nie wiadomo jednak jak i kiedy zmarła. Autorka nie zostawiła żadnych informacji co do miejsca swojego pobytu w okresie od 1943 do 1945 roku. Tekst przekazała do archiwum samodzielnie.