Relacja Etki Żółtak

Etka Żółtak opisuje ucieczkę z getta w Czyżewie do wsi Helenów. Przez dwa miesiące ukrywała się „za podwójną ścianą”, a potem w pobliskich lasach. Próbowała przedostać się do Warszawy, ostatecznie w Czyżewie zatrudniła się „u Niemca”. Opuściła miejscowość po rozpoznaniu jej pochodzenia przez jednego z policjantów. Najobszerniejszy fragment dotyczy okresu, który autorka spędziła z pięćdziesięcioosobowym oddziałem żydowskich partyzantów (uciekinierów z transportów) w okolicach Siemiatycz. Była sanitariuszką, ale również brała udział w walkach. Autorka wspomina o Polakach denuncjujących Żydów i aktach zemsty dokonywanych na szmalcownikach. Doczekała wyzwolenia przez Armię Czerwoną.