Relacja Anny Steinberg

Anna Steinberg informuje, że 10 lipca 1943 r. do obozu Bergen-Belsen przywieziono grupę ok. stu sześćdziesięciu mężczyzn, kobiet i dzieci z krakowskiego więzienia Montelupich, a w sierpniu tysiąc osób. W tym czasie w obozie koncentracyjnym przebywało ok. dwóch tys. ludzi z Warszawy i trzy tys. więźniów politycznych. Autorka opisała funkcjonowanie obozu, brutalne zachowania kapo i nadzorców. Z każdym kolejnym transportem w obozie było coraz ciaśniej. Niektórych więźniów umieszczono w specjalnych barakach i traktowano lepiej, m.in. tych, którzy pochodzili z Hiszpanii i Argentyny. W styczniu 1945 r. do Bergen-Belsen przybyli więźniowie z obozu Auschwitz i Holandii. Wtedy komendantem został Josef Kramer (grudzień 1944). Nasiliły się masowe mordy, bicie i represje. Na całodziennych apelach (od czwartej rano do szóstej wieczorem) więźniowie stali bez ruchu i otrzymywali tylko nieco „wody z buraków”. 1 kwietnia 1945 pojawił się „zastępca Himmlera” Rudolf Hess i kilka dni później część uwięzionych z obozu specjalnego została wysłana w inne miejsce. 11 kwietnia z Bergen-Belsen wyjechał transport chorych więźniów do Hamburga. 22 kwietnia obóz został wyzwolony przez aliantów.