[List Melanii Parczewskiej do Michała Hórnika]

List rozpoczyna się od informacji o śmierci pana Smolera, działacza społecznego na rzecz Łużyc. Autorka ubolewa z powodu odejścia tego zasłużonego człowieka, podkreślając jego niezachwianą wiarę w pomyślną przyszłość Łużyc i Łużyczan. Pisze także o żalu, w jakim pogrążyła się wdowa po Smolerze. Wiele miejsca w liście poświęciła konwencjonalnym opisom żałoby i cierpienia odczuwanego po śmierci bliskich lub cenionych osób, a także umieściła prośby o modlitwy za duszę działacza. W zakończeniu autorka usprawiedliwia swoją nieobecność na pogrzebie Smolera, tłumacząc, że jej matka choruje, a sprawowanie opieki nad nią uniemożliwiło jej podróż.